ابداع روش جدید رکاب و انتقال قدرت در دوچرخه به نحوی که از زنجیر چشم پوشی گردید و حرکات رکاب مستقیم به محور انتقال داده میشود , باعث گردید که جهت طراحی مجدد دوچرخه نیاز احساس گردد. اشکال سیستم فعلی بعلاوه روش جدید انتقال قدرت در این است که لازم است نشیمنگاه دوچرخه خیلی عقب رفته و تقسیم وزن روی دو محور خیلی تغییر نماید , در واقع بیشترین میزان وزن روی محور عقب خواهد بود و این فرمان دادن بخصوص در سربالایی ها را خطرناک می کند . همچنین ترمز کردن و در پیچها با سرعت پیچیدن و همینطور بعضی حرکات دیگر .
در حوله اول باید دید راحتترین حالت ممکن دوچرخه سوار چیست ؟
برای پا زدن بهترین حالت دراز کش به عقب است و پدال روی چرخ جلو .
یعنی چرخ محرک چرخ جلو خواهد بود و چرخ فرمان چرخ عقب میشود .
این یعنی فرمان از دو سمت پایین نزدیک کمر راننده به جلو آمده و ضمن حفظ ایمنی باعث میشود دستان راننده در کنار بدن , با کمترین اصطکاک روی مدالها ترمز و احتمالا تعویض دنده قرار گیرند .
این دوچرخه میتواند به سرعتهای بالایی برسد , با داشتن فنر جذب کننده قدرت , نیروی ترمز را برای حرکت میتوان ذخیره کرد . همچنین آنجا که راننده بخواهد میتواند بخشی از نیرو را روی فنرها انداخته تا در سربالایی ها کمک راننده باشد . و خیلی چیزهای دیگر .
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر