در واقع این سوال کلیدی مطرح است که :
خواست و عمل از سیاستمدارها به مردم سرایت میکند یا برعکس از مردم به سیاستمدارها؟
جالب اینجا است که اکثر دانشمندان پاسخ میدهند :
هر دو !
اما بستگی به جامعه دارد. در بسیاری از جوامع گروه نخبگان هستند که انتظار را در جامعه سبب می‌شوند. جامعه معمولا نیاز به یک اندیشمند دارد تا امکان بهتر بودن را ممکن نشان دهد. در غیر اینصورت اکثریت جامعه خواستار ثبات وضعیت موجود هستند. ثبات امری است دست نیافتنی.
از تدبر در تغییر شب و روز و نگاه به وضعیت همه اجتماعات بشری از امروز تا روزگار کهن, ملاحظه میکنیم که ثبات امری بوده که در هیچ جا برقرار نگردیده است.
آنچه ممکن است تغییر مطلوب است. این در حالی است که در اکثر جوامع تغییر نامطلوب رخ میدهد!
بنابراین تغییر نامطلوب امری طبیعی است ( به هر دلیل داخلی و خارجی ) آنچه تلاش همگان , اعم از نخبگان و عوام را میطلبد این است که در جهت تغییر مطلوب تلاش کافی انجام دهند.
تجربه جوامع موفق میتواند کمک باشد, اما همه چیز در تجربه دیگران نیست. آنها در شرایط خاص خود عکس‌العمل خاص خود را انجام دادند و نتیجه گرفتند. معلوم نیست که اگر دیگران چنین کنند به همان نتایج برسند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر