در سازمان ملل متحد یک کشور اقیانوس آرامی با درآمد سالانه چند میلیون دلاری و جمعیت چند ده هزار نفری با چین و آمریکا مساوی و هر کدام دارای یک حق رای هستند !
این امری غلط است . در تصمیماتی که روی انسانها و روابط آنها تاثیر دارد ، میزان جمعیت و نقش آنها در جهان ( تولید ناخالص داخلی ) تفاوت مهمی است که باید در نظر گرفته شود .
در اینجا ایران را با آمریکا مقایسه میکنیم .قبل از ادامه یادآور میگردد که یک نفر نیز در مقابل مردم کل جهان حق زندگی و داشتن آزادیهای فردی و استقلال برقراری خواست خود را دارد . اما در اینجا مسئله فرد نیست و بحث بررسی جوامع مثل شرکتها و نقش تعاملی آنها با یکدیگر مطرح است. ( کشور نیز یک شرکت ملی است که برای حفظ منافع مردم کشور تشکیل شده است )
برای سهولت درک فرض میکنیم دو نفر با ابعاد سرزمین گالیور و مردم لی لی پوت داشته باشیم . این تفاوت چه میزان خواهد بود؟ برای اندازه گیری تفاوت دو پارامتر جمعیت ( به عنوان عرض ) و تولید ناخالص داخلی ( طول – قد ) را در نظر میگیریم .
ایران با تولید ناخالص ملی حداکثر 404 میلیارد دلار و آمریکا با تولید ناخالص داخلی 17496 میلیارد دلار ( در سال 2014 ) . جمعیت ایران نیز کمتر از 80 میلیون نفر در مقابل بیشتر از 324 میلون نفر ساکن آمریکا قرار خواهند گرفت.
حال به ابعاد بدنی این دو انسان فرضی توجه کنیم .
اگر ایران را یک فرد نرمال با قد 180 سانتی متر و عرض شانه نیم متر در نظر بگیریم ، آمریکا چه اندازه ای خواهد داشت ؟
نسبت 80 به 324 چیزی حدود چهار برابر میشود . آمریکا عرض شانه 4 برابری دارد . چیزی بیشتر از دو متر عرض شانه !
اما تفاوت قد گالیور خیلی بیشتر است .تفاوت 400 تا 18000 چیزی حدود 45 برابر یا به عبارتی 81 متر قد خواهد داشت !
اگر بخواهیم حس بهتری داشته باشیم ، گالیور مورد نظر دارای قد یک ساختمان 27 طبقه خواهد بود ( با تقریب 3 متر در هر طبقه )
حال اگر این دو موجود قصد درگیری داشته باشند سرنوشت مشخص خواهد بود . گر چه برای انسان معمولی که با گالیور روبرو شده ، استفاده از روشهای معمول مقابلع غلط و مرگ آفرین است ، اما راه هایی برای صدمه زدن به گالیور وجود دارد که موضوع بحث اینجا نیست .
اندازه کشورهای بزرگ و تاثیر آنها در جهان بسیار متفاوت با کشورهای کوچک است . در واقع آمریکا یک کشور نیست . هر ایالت آن یک کشور و سیستم مدیریت آمریکا یک سیستیم اتحاد کشورها است . این روش در زمان جنگ سرد تبلیغ میشد و رویای آمریکایی را برای مردم جهان ایجاد میکرد . بعد از شکست شرق ، آمریکا نتوانست از این نقطه قوت خود استفاده کند و دنیا را متحد نماید . همه کشورها در قالب اتحاد آمریکائی میتوانستند به اتحادیه مشترکی بپیوندند و رفاه نسبی مردم جهان ، ضمن حفظ استقلال در حدود مردم آمریکا قرار میگرفت . اما اینگونه نشد.
برای نقایسه کشورها باید معادل سازی جمعیتی و نقش اقتصادی را مد نظر قرار داد. کشور کویت با جمعیت ناچیز در مقابل عراق نقش همان گالیور و یک فرد عادی را داشت . با یک ضربه نابود گردید. اما نقش مالی ( و البته نفتی آن ) باعث شد تا قدرتمندان جهان با دریافت آن مبالغ مالی ( از کویت و سایر همسایگان ) با عراق مقابله کنند.
اندازه آنها با عراق نیز چیزی در حد گالیور و یک فرد عادی بود !
لازم است کشورها نقش و اندازه خود در منطقه و اتحاد با همسایگان منطقه ای و فرا منطقه ای را مد نظر قرار دهند.با داشتن یک ارتباط کافی با دیگران میتوان شرایط تعادل ناپایدار کوتاه مدت را ایجاد کرد . برای پایداری بلند مدت لازم است که اندازه کشورها بزرگ شود . اتحاد با همسایگان و بزرگ شدن بهترین حالت ممکن است . کشورهای هم اندازه معمولا با یکدیگر برخورد نمیکنند ، زیرا در صورت برخورد آسیبهای پر هزینه به ایشان وارد میگردد . آنها حداکثر از دور برای هم خط و نشان خواهند کشید .
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر