فضای خیابانها محدود است ومدیریت استفاده هر جزئی از این فضا در بهره وری حمل و نقل و شهر مهم میباشد.
توقف خودروهای مغازه داران ( و کارکنان فضاهای اداری دولتی و خصوصی ) در خیابانها و نزدیکی محل کسب باعث میشود که کل فضای نزدیک مغازه ها در خیابانها ( و البته کوچه های اطراف ) اشغال شود.
این توقف از قبل از ساعت کاری فضای پارک کنار خیابان را اشغال میکند و تا بعد از اتمام ساعت کار مغازه ها ( و سایر فضاهای اداری ) ادامه خواهد یافت.
جالب این است که در این ساعتها که خودرو کارکنان فضای پارک کنار خیابان را اشغال کرده ، مردم برای رجوع به این مراکز دنبال جای پارک میگردند. و البته معمولا در نزدیکی محل مورد نظر نیز جای پارک پیدا نمیکنند.
به این نوع پارکینگ ، پارکینگ راکد میگوئیم . در مقابل اگر این فضا خالی باشد ، مراجعه کنندگان که مدت زمان کمی نیاز به پارکینگ دارند ( برای خرید یا مراجعه به ادارات ) میتوانند از این فضای خالی برای زمان محدود استفاده کرده و اینگ.نه استفاهه را پارکینگ پویا میگوئیم .
اما چگونه میتوان پارکینگ راکد را تبدیل به پارکینگ پویا کنیم ؟
آنچه مشخص است مردم سعی در استفاده از پارکینگ های دور از محل کار خود را ندارند ( حتی اگر یک کوچه آن سو تر باشد ) پس گر چه ضروری است به فضای پارکینگ شهری اضافه شود ، اما این امر کافی نخواهد بود.
راه حل دیگر ممنوع کردن پارک خودرو در اول صبح میباشد . اگر توقف خودرو تا ساعت 9 صبح در کنار خیابان ممنوع باشد ، همه کارمندان شرکتها و مغازه داران ناچار هستند یا خودرو به محل کار نیاورند ( با وسایل نقلیه عمومی تردد کنند ) و یا خودرو را در محلهایی غیر از خیابانها پارک کنند. به این ترتیب این فضا برای استفاده کنندگان پویا خالی خواهد ماند.
گام بعدی خالی کردن این فضا برای خودروهایی است که یک لحظه قصد توقف دارند ( برای سوار کردن مسافر یا پیاده کردن مسافر) اگر این فضا در باند اول موجود نباشد ، این خودروها نیز باند دوم را اشغال کرده و عملا یک باند دیگر از فضای تردد خودرو ها را از بین میبرند. این امر با توجه به چسبناکی ترافیک موجب کاهش شدید تردد و افزایش ترافیک خواهد بود.
با مدیریت فضاها میتوان بهره وری استفاده از منابع را بهتر کرد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر