دو نوع نگرش در امور تصدی گری وجود دارد . دائمی و در محدوده زمانی.
معمولا در انتخابات مانند نمایندگان مجلس یا رئیس جمهوری مقاطع زمانی را در نظر میگیرند تا افراد جدید با اندیشه های جدید بتوانند در کشور ( و محیط ) اثر گذار باشند. از سوی دیگر پارامتر تعویض به خود ایشان اثری دارد که هر کاری نکنند و غرور کاذب نداشته باشند و آثار مشابه در روحیات شخص و جامعه شکل گیردو
از جمله این موارد پیش نمازی است . اگر شخصی نماز صحیح بخواند و این پیش نمازی برای خود شخص و سایرین ضرری نداشته باشد. ( مغرور نگردد و فخر نفروشد و طلب امتیاز نکند و از آن سو دیگران حسادت نکنند و الی آخر )
تعویض پیش نماز باعث میشود تا افراد جدید نیز سعی در بهبود ظاهر نماز نمایند و هنگام پیش نمازی نیز خود را دارای مراتب بالاتر ندانند . افتادگی و کوچکی داشته باشند و پس از مدتی در جماعات پشت سر پیش نماز دیگری بایستند و بندگی خداوند نمایند. و این عمل را موهبت الهی بدانند و حق خود ندانسته و در نهایت حال خدمتگذاری را در سایر نمازگزاران افزایش دهند.
دیده شده افراد پیش نماز بخصوص در پیری و سالهایی که توان جسمی و ذهنی ایشان کم میشود ، با اشتباهات گاه آشکار به پیش نمازی ادامه میدهند و به واسطه این که این فعل را حق خود میبینند ( ولو بازگو نکنند) به سایر امور مثل پاسخ سوالات مسلمین و امر به معروف و نهی از منکر و حلال و حرام نمودن موارد و غیره اقدام میکنند.
لازم است این دوره اولیه که بیم خطر دنیوی و اخروی برای همه کس دارد در محدوده های زمانی باشد . 5 سال یا 10 سال.
طبیعتا در طی این سالها در آن مساجد شخص دیگری نیز اگر وجود نداشته ، پیدا خواهد شد که بتواند پیش نماز باشد .
فعالیتهای دینی شغل نیست . اگر کسی به واسطه فعالیتهای دینی از فعالیتهای اجتماعی عقب بماند ، اجر اخروی میبرد. اگر جامعه نیازمند فعالیتی دینی باشد که به واسطه انجام آن تسط شخصی ، از امور دنیوی خود عقب می افتد ، لازم است نسبت به جبران آن اقدام مقتضی صورت پذیرد .
هزینه این امور باید توسط متوکلان اداره جامعه پرداخت گردد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر