دنیا در تعادل است . یک زمانی این جهان مادی ما بوجود آمد . آیا برای تعادل لازم است که یک جهان ضد ماده هم داشته باشیم ؟
طبیعتا یک جهان ضد ماده نیز ممکن الوجود است . اما آن زمان که این جهان بوجود آمد ، به همان میزان و در کنار آن یک حجم متناظر ضد ماده ایجاد شد ، آیا آن مواد ضد ماده در جهان ما است یا در جایی دیگر .
طبیعتا اگر در جهان ما بود برخورد آن با جهان ما باعث خنثی سازی میشد .
اگر در جهان دیگری بود ، دنیای دو جهانی میداشتیم که امری معقول نیست . تضادها در جهان طبیعی در کنار هم هستند . " شب و روز " " تاریکی و روشنایی " و غیره. آیا ممکن است آن ضد ماده در کنار مواد شناخته شده ما باشد و بتواند باقی بماند ؟ بلی
نتیجه اینکه آن ضد ماده باید درکنار مواد جهان هستی و به میزان برابر باشد ، اما به نحوی باشد که نتواند با مواد برخورد کند . یکی از مکانهایی در جهان که ایزوله است درون سیاهچاله ها است . این امکان وجود دارد که آن مواد در درون سیاهچاله باشند و بصورت ایزوله امکان برخورد با مواد بیرون از سیاهچاله را نداشته باشند .
در غیر اینصورت نیازمند دو جهان هستی هستیم که با هم مجموع صفر را بسازند . اما این دو جهان نیز باید به نحوی از یکدیگر دور شده باشند که هنوز برای آن قانونی کشف نکرده ایم و همچنین از هم دور بمانند در حالی که آن دو اگر به صورت دو دو مجموعه جدا باشند با نیروی زیادی یکدیگر را جذب خواهند کرد . با دانش امروز این مجموعه دوتایی بسیار ناپایدار است .
نوع دیگر قابل تصور این است که مجموعه ای از سیاهچاله های ماده و ضد ماده داشته باشیم و نظر به اینکه این سیاهچاله ها جاذب یکدیگرند ، در واکنش آنها با یکدیگر ، همانقدر که امکان خروج ماده از سیاهچاله های حاوی مواد متصور هستیم ، به همان میزان مواد ضد ماده امکان خروج خواهد داشت و این یعنی این مواد یکدیگر را خنثی میکنند که این امر مشاده نشده است . از سوی دیگر میزان مواد خارج از سیاهچاله جهان هستی خیلی کمتر از مواد درون سیاهچاله ها است . شاید نسبت یک به صد . بنابراین تعادل وزنی درون و بیرون سیاهچاله نیز رعایت نشده است . این یعنی جایگاه ضد ماده خالی است .
دنیا بصورت برابری ماده و ضد ماده بوجود نیامده است .
وجود ضد ماده ممکن ، اما عمومیت ندارد .
مواد از تراکم و پیچش نور بوجود می آیند . این مواد تا بینهایت قابلیت تجزیه دارند . زیرا نور - میزان انرژی قابلیت تقسیم دارد . تراکم این نور میتواند جرم ها را بسازد .
آنچه مهم و قابل تعمل است ، اولین گام جدا شدن میزان مشخصی انرژی از انرژی کل است تا بتواند در یم حالت ، تبدیل به ماده گردد . چگالی بالای انرژی کافی نیست ، زیرا در انفجارات هسته ای و خورشید فرآیند معکوس اتفاق می افتد .
باید یک حالت بحرانی وجود داشته باشد که این تبدیل قبل از انفجار پیدا شود . شرایط باید سهل و ممتنع باشد . ایجاد آن حالت بحرانی مسئله ای است که باید حل شود .
به جای تمرکز بر شکستن مواد به اجزای ریز تر باید مسیر برعکس یعنی مسیر ایجاد یک ماده مرکز توجه دانشمندان قرار گیرد .
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر