اما در تجربه و دنیای واقعی دیدیم که چنین نیست . دو نفر در اجتماع نقشهای متفاوتی دارند و کارکرد آنها برای اجتماع متفاوت است .
حتی اندازه ها نیز متفاوت است و با تقریب اندازه ها را با سایزها دسته بندی می‌کنند .
اجتماع نیز برای داشتن تخصصهای مورد نیاز , بصورت متفاوت با افراد برخورد میکند .
نمونه خانواده و برابر نبودن افراد با یکدیگر را عین عدالت می‌بینیم ! در خانواده این نابرابری باعث رشد و دوام گونه انسانی می‌گردد .
نه فقط افراد , بلکه کشورها نیز با هم نامساوی هستند .حتی اگر یک رای در سازمان ملل داشته باشند . اما نابرابری کشورها که امری طبیعی است به زیبایی خانواده باعث رشد کشورها نشده است . سوء استفاده از یکدیگر و گسترش ناعدالتی و حتی نسل کشی ( حتی در به ظاهر پیشرفته ترین سرزمینها , اروپا ) نشان از یک مشکل اساسی دارد که باید شناخته و درمان گردد .
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر