کارهای بزرگ, آدمهایی بزرگ میخواهد.
شاید به قدر کافی بزرگ نباشیم که جلوی گرد و غبار جایی را بگیریم . اما اگر بتوانیم یک شهر یا روستا را از گرد و غبار حفظ کنیم, هر چند کوچک, اما کار بزرگی برای آن مردم انجام داده‌ایم.
در ضلع جنوب شرقی میدان آزادی یک دریاچه با یک فواره وجود دارد. این فواره, آب را تا ارتفاع 100 متر بالا میفرستد !
اگر این فواره کمی انحراف از خط عمودی می داشت, آب بصورت یک دیواره فرو می ریخت .
اگر تعداد کافی از این فواره ها در امتداد هم نصب میشد, میتوانست یک دیواره دوش آب ایجاد کند, که در زمان وزش غبار, هوا را شسته و بخشی از فضای پشت خود را تمیز نگاه دارد.
برای این کار به آب کافی ( مثل روی مسیر رودخانه کارون ) نیاز داریم. آب و غبار ریزش کرده و در مسیر رودخانه قرار گرفته و مشکلی برای مردم ایجاد نمیکند.
مثلا در شهر اهواز بخشی از شعر که در شرق رودخانه هست را میشود نجات داد.
با توجه به شکل رودخانه و ظرفیت پمپ و نازل ها حدود 20 پمپ برای شهر اهواز میتوان نصب کرد.
ارتفاع غبارها معمولا کمتر از صد متر است, بنابراین میتوان با آبشار مصنوعی, دیواری امن از غبار ایجاد کرد.
به دلیل جریان گردابی هوا در باد و طوفان , بعد از طی مسافتی , فضای غبار گرفته وارد فضای پاک خواهد شد, اما همیشه منطقه پاک پشت دیواره را خواهیم داشت.
میزان این فضاها تابع جهت وزش باد, سرعت باد و چگالی غبار در واحد حجم میباشد. همچنین دانه بندی غبار نیز موثر است .
مراتب جهت پیشنهاد به گروه است.
شاید همه جا را نشود نجات داد. اما شهرهای مهم استان خوزستان را که کنار رودخانه هستند, میتوان تا حدود زیادی قابل سکونت نگاه داشت.
تصور کنید یک هفته , هوای غبار گرفته که امکان تنفس را در هیچ ساعتی از شبانه روز ممکن نمیکند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر