برای دور شدن از زمین دو راه داریم. یا درون سفینه‌ای نشسته و با سوخت زیاد از زمین فاصله بگیریم و یا از بالن استفاده کنیم و تقریبا با کمترین هزینه از زمین فاصله بگیریم.
( بالن ها نیز چون با زمین و بدور زمین میگردند, سرعت زاویه‌ای دارند و هر چه بالاتر بروند, این سرعت زاویه‌ای افزوده میگردد.)
بالن مورد استفاده برای پرش از ارتفاع 39 کیلومتری چیزی اندازه یک زمین فوتبال را در بر می گرفت . حجم گاز درون بالن در ارتفاع به قدری زیاد میشد که کل بالن را پر کرده و فشار گاز, احتمال انفجار بالن را در پی داشت.
برای رفع این امر و امکان صعود به ارتفاعات بالاتر با کمک بالن از ترفند زیر میتوان استفاده نمود. این کار باعث میشود کهربا هزینه کم ( ناچیز ) بتوانیم بار و مسافر را به نزدیکی ایستگاه فضایی برسانیم.
اگر در آن ارتفاع کیسه مشابه بالن موجود را داشته باشیم و آنرا با کمک شیر برقی به فضای داخل بالن اصلی متصل کنیم , گاز درون بالن اصلی به درون بالن دوم رفته و فضای اشغال شده توسط گاز, دو برابر میگردد.
با کمک این روش میتوان به صعود ادامه داد. اوج ارتفاع حاصل شده میتواند یک سکوی شلیک برای موشکها و فضاپیماهایی باشد که میخواهند به ایستگاه مداری بروند.
همچنین خود این وسیله و ارتفاع و امکان قدم زدن با لباس مخصوص , روی سکوها در اطراف آن برای توریست‌ها بسیار جذاب خواهد بود .
بسیاری از افراد علاقه‌مند به دیدن زمین از فضا و همچنین دیدن فضا از فضای خارج از جو را دارند.
این گونه بالن ها ایمن , ارزان و برای اکثر مردم قابل استفاده خواهد بود
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر