تصمیم گیران اقتصادی جاهای بالا نشسته و از بالا اقتصاد را مشاهده میکنند .
بانک جهانی و شرکتهای خارجی علاقمند هستند بدانند ایران پول دارد تا خرید کند یا اینکه میتواند قرض کند و یر اساس متغییرهای اقتصاد کلان تصمیم گرفته و راهنمایی ارائه میکنند .
در حالی که بخش بزرگی از اقتصاد ایران تابع نفت است و ربطی به معیشت مردم ندارد . همچنین اثر و نسبت رشد اقتصاد در زیر بخشها چگونه است ؟ آیا هماهنگی لازم وجود دارد یا مجموعه به سمت یک طرف تمایل دارد .
نتیجه آن میشود که برای رشد تابع رشد نفتی هستیم , بدون افزایش اشتغال و بدون توجه به معیشت مردم .
در انگلیس نیز وضع مشابهی رخ داده . شرکتهای بزرگ انگلیس رشد میکنند, درآمد دارند و سیستم اقتصادی کشور را بالا نگاه داشته اند , در حالی که وضع معیشت مردم عادی اینطور نیست .
باید مدلهای اقتصاد سنجی مناسب با توجه به رشد زیر بخشها طراحی و به کار رود .
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر