فرض میکنیم فرصتی دست داد و به مناسبت اجلاس تغییرات اقلیمی پاریس چند دقیقه ای توانستیم با اساتید و محققین " دانشگاه ام آی تی "صحبت کنیم .
اساتید و محققین محترم
همگی میدانیم که دنیای ما دارد به سوی شرایط نامطمئن برای حیات ، بخصوص حیات بشری حرکت میکند . در خصوص این که شدت این حرکت چقدر است بحث زیاد است ، اما امروز در خصوص این حرکت اجماع وجود دارد و همگی میدانیم که این اتفاق به علت خرابکاریهای بشر است که در محیط زیست مرتکب شده است .
از انتشار بیش از حد " دی اکسید کربن " گرفته تا رها سازی مواد شیمیائی شامل کودها – سموم مختلف – شوینده ها و حتی پلاستیکهای مصرفی خودمان .
شما بهتر از بسیاری از مردمان دیگر در خصوص این که چه عواملی چنین بلائی سر زمین زیبایمان آورده و خواهد آورد اطلاع دارید . سوال صحیح امروز این است .
" چه میشود کرد ؟ "
در نشست پاریس سیساستمداران نشسته اند . آنها متخصص نیستند و حداکثر مشاوران آنها به آنها مشورت داده اند . آنها تکنولوژیهای موجود را عرضه کرده و مقایسه میکنند و میبینند که هیچ راه اقتصادی وجود ندارد . راه های غیر اقتصادی را نیز نمیشود به همه اجبار کرد که انجام دهند و اگر کشوری داوطلب شود ، در واقع ضرر کرده و بقیه جبران آن یک کشور را خواهند نمود .
راه باید همگی کشورها را به سوی هدف ببرد و گفته سیاستمداران و اقتصاد دانان سودی نخواهد داشت .
در واقع راه حل مطلوب باید اقتصادی باشد تا خود به خود توسط همه مردم کشورهای جهان اجرا شود . سیاستمداران و اقتصاد دانان ( تاجران و شرکتهای بزرگ ) میتوانند کمک کنند ، اما خود راه را نمیتوانند بیابند .
این وظیفه به عهده جامعه علمی بین المللی است که شما امروز به عنوان نماینده گروهی از نخبگان آنها به این سخنان توجه نموده اید .
این شما هستید که باید بگوئید به جای بنزین چه چیزی را درون باک بنزین خودروهایمان بریزیم که ... اقتصادی و عملی باشد . چه منبع دیگری میتواند این میزان انرژی را درون خود ذخیره نگهدارد و از لحاظ قیمت با سوختهای فسیلی رقابت کند ؟
آیا انرژی هسته ای راه حل است ؟ پس این شما هستید که باید آنرا آنقدر کوچک کنید که بتوان درون خودروهایمان استفاده کنیم .
به جای تولید برق از سوختهای فسیلی از چه منابعی برای برای تولید برق باید استفاده کنیم . روش حاصله باید توسط چین و هند به کار برده شود و اقتصادی باشد . آنها پریز برق مورد نیاز را باید کجا بگذارند ؟ روی معادن ذغال سنگ و نفت ؟
و یا راه دیگری که شما ارائه کرده اید و با تحقیق و زحمات شبانه روزی روشهای ارزان کردن آنرا یافته اید .
آیا آب فوق اشباح ( آب در دمای بالا و فشار بالا ) میتواند جایگزین بنزین خودروها شود ؟
چگونه بسته های حاوی این ماده را در پمپ بنزینها میتوان بصورت اقتصادی و قابل رقابت با سوختهای فسیلی عرضه نمود .
شاید حل همه مسئله توسط شخص هر یک از شما ممکن نباشد ، اما جهت تحقیقاتت و مطالعات شما میتواند به سمت نجات زمین حرکت کند .
اگر هرکسی هر کاری که میکند ، آنرا در جهت حفظ محیط زیست و یافتن کاربردهای کاهش آلایندگی تغییر جهت دهد و شرکتهای سرمایه گذار را ترغیب به سرمایه گذاری روی زمینه های نجات زمین هدایت کند ، میتوان گفت گام مهمی در این مورد برداشته شده است .
جمع محققین جهانی میتوانند و تنها آنها هستند که میتوانند جهان را نجات دهند .
در هر زمینه ای راه باید اقتصادی باشد . از این راه حل ها محصولات جدید و اقتصادی حاصل میشود که میتواند برای سرمایه گذاران سود آور باشد .
اگر شما چیزی را پیدا کنید ، آنها برای سود خود آنرا خواهند ساخت و در جهان گسترش خواهند داد . سیاستمداران نیز به استقبال این اقدامات خواهند رفت .
اما اگر شما و افراد مثل شما ، راهی پیدا نکنند که زمین ما را نجات دهد چه خواهد شد ؟
آب دریاها بالا خواهد آمد و بخش بزرگی از مردم زمین شرایط زیستی خود را از دست خواهند داد . شاید ثروتمندان بگویند ، ما که در جای امن زندگی میکنیم ، خوب چند نفری جمعیت جهان کمتر شود ، اما در سایر نقاط جهان نیز طوفانها و بارانهای سیل آسا و همچنین خشک سالیهای بزرگ اتفاق که وقوع آنها شروع شده اما شدت آن بیشتر خواهد شد .
با توجه به این که دلیلی برای کاهش این خرابکاری مداوم وجود ندارد ، سیکل خراب شدن اوضاع نرمال جهان ادامه خواهد داشت و شدت خواهد گرفت . تا کجا ؟
تا شرایط تولید خرابیها با حذف آنها برابر شود . یعنی تا جایی که جمعیت جهان آنچنان کاهش یابد که نتواند خرابی را بیش از این ادامه دهد !
آیا باید به این نقطه برسیم تا توقف کنیم ؟ حتما اندیشمندان ما میتوانند راهی برای جلوگیری از این وقایع بیابند . و آن نیز با جایگزینی انرژی مصرفی جهانی خواهد بود .
از حوصله شنوندگان محترم متشکرم .
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر