خورشید بزرگترین صادر کننده نوترون در منظومه شمسی است . بدلیل بی بار بودن و بسیار کوچک بودن نوترون به هیچ طریق نمیتوان جلوی آنرا گرفت و آنرا به یک نقطه متمرکز نمود . ( تا حالا ) دیوارهای خیلی ضخیم شاید بتواند جلوی آنرا بگیرد یا شدت آنرا کاهش دهد . برای کنترل و کاهش شدت آن در نیروگاهها از آب سبک و سنگین استفاده میشود .
اگر میشد نوترونها را در یک نقطه متمرکز کرد , امکان ساخت نیروگاههای همجوشی بسیار کوچک و اقتصادی فراهم می آمد . همچنین نیروگاههای هسته ای کوچک در حد یک خودرو اقتصادی و عملی میشد .
هیچ دیواره ای جلوی نوترون را نمیگیرد . نوترون تنها در میدان حاذبه تغییر مسیر می‌دهد .
لایه‌های متوالی را در نظر بگیرید که نوترونها با گذشتن از کنار هسته اتمها تغییر مسیر دهند . لایه اول نوترونها را در جای مناسب برای لایه دوم متمرکز میکند . جای مناسب لایه دوم مکانی است که جهت انحراف نوترونها کنار هسته های لایه دوم جوری باشد که به سمت داخل کمی تغییر مسیر پیدا شود .
با تکرار این لایه‌ها نوترونها با شیب ملایم به سمت مرکز جمع می‌گردد .
با این ترفند میتوان مثلا پنجاه درصد سطح را پوشش داد که 50% نوترونهای ورودی به سطح ( قیف ) مطابق خاصیت قیف تغییر مسیر داده و در یک محل متمرکز گردند .
این نقطه خود به خود پر انرژی خواهد بود و کاربردهای زیادی برای آن میتوان در نظر گرفت .
با توجه به این که امروزه میتوانیم لایه به لایه انواع کریستالها را روی هم رسوب دهیم و همچنین میتوانیم طیف وسیعی از کریستالها را خالص رشد دهیم , میتوانیم با محاسبه و طراحی انواع ساختارهای کریستالی موجود بهترین آنها را در مرحله اول محاسبه و در مراحل بعد طراحی و ساخت .
ساخت قیف نوترونی نیز امکان پذیر است .
اگر میشد نوترونها را در یک نقطه متمرکز کرد , امکان ساخت نیروگاههای همجوشی بسیار کوچک و اقتصادی فراهم می آمد . همچنین نیروگاههای هسته ای کوچک در حد یک خودرو اقتصادی و عملی میشد .
هیچ دیواره ای جلوی نوترون را نمیگیرد . نوترون تنها در میدان حاذبه تغییر مسیر می‌دهد .
لایه‌های متوالی را در نظر بگیرید که نوترونها با گذشتن از کنار هسته اتمها تغییر مسیر دهند . لایه اول نوترونها را در جای مناسب برای لایه دوم متمرکز میکند . جای مناسب لایه دوم مکانی است که جهت انحراف نوترونها کنار هسته های لایه دوم جوری باشد که به سمت داخل کمی تغییر مسیر پیدا شود .
با تکرار این لایه‌ها نوترونها با شیب ملایم به سمت مرکز جمع می‌گردد .
با این ترفند میتوان مثلا پنجاه درصد سطح را پوشش داد که 50% نوترونهای ورودی به سطح ( قیف ) مطابق خاصیت قیف تغییر مسیر داده و در یک محل متمرکز گردند .
این نقطه خود به خود پر انرژی خواهد بود و کاربردهای زیادی برای آن میتوان در نظر گرفت .
با توجه به این که امروزه میتوانیم لایه به لایه انواع کریستالها را روی هم رسوب دهیم و همچنین میتوانیم طیف وسیعی از کریستالها را خالص رشد دهیم , میتوانیم با محاسبه و طراحی انواع ساختارهای کریستالی موجود بهترین آنها را در مرحله اول محاسبه و در مراحل بعد طراحی و ساخت .
ساخت قیف نوترونی نیز امکان پذیر است .
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر