همه جور آدم , همه وقت هست

روی سخن برای افراد منفی نیست .افراد مثبت و خاص مانند ادیسون , انیشتین , خیام , ابن سینا , امیرکبیر و از این دست افراد منظور نظر است .
این شرایط محیطی و اجتماعی است که باعث رشد افراد خاصی می‌گردد .
هر یک از نوابغ بالا بر اساس شرایط محیطی , امکان رشد یافته‌اند .
آموزش و علاقه آنها به برداشتن اولین قدمها توسط این افراد , تابع شرایط محیطی بوده است .
همه وقت انواع نوابغ پیدا میشوند , اما عده کمی امکان ظهور میابند. چرا ؟
محیط اجتماعی نیز مانند هر شخصیتی , روح خاص خود را دارد .به مسیری میرود و آبستن مواردی است .
همانطور که در انتخاب انواع و تئوری تکامل , در هر زمان گونه های خاصی امکان رشد میابند . در امکان رشد نوابغ مثبت و منفی نیز در هر زمان چنین است .
افراد خاصی در هر زمان امکان رشد خواهند یافت .
در زمانی چنگیز و ناپلئون و هیتلر . و در همان زمانها , در محیط دیگری اینشتن و ابن سینا و بیسمارک و امیرکبیر امکان رشد میابند .
فراهم آوردن امکان رشد نوابغ مثبت از وظایف دولتها است .
اگر برنامه‌های کوتاه مدت و تابع شرایط شدن بگذارد .
این امر می‌رساند که اداره بلندمدت کشورها لازم است و در جایی منافع بلندمدت باید بر اهداف کوتاه‌مدت غلبه یابد . و این امر باید در قانون اساسی دیده شده باشد .