باید پروژه را کوچک کرد و تعداد زیاد تا همه بتوانند شرکت کرده و کار را
انجام دهند .
خط مشهد به قوچان
نوشهر به چالوس
بابل به آمل
ساری به قائم شهر و نکا
و ...
هر پروژه را بصورت یک شرکت با سهام مشخص و فروش سهام به اهالی ( فقط ) و
مالکیت و بازگشت سود به سهامداران .
بعدها با اتصال این پروژه ها به هم شبکه راه های شهری و بین شهری توسعه
خواهد یافت .
نیاز جامعه زیاد است و باید شرایطی را فراهم کرد که جامعه بتواند نیاز
خود را خود انجام دهد .
احداث خطوط بین شهرهای کوچک و حتی روستاها باعث کاهش مصرف خودرو که
آلودگی زیست محیطی بیشتری دارد می‌گردد .
رشد توسعه و پیشرفت جامعه بدون مشکلات سیستم دولتی عملی می‌گردد . هر جا
مردم محل نتوانستند سهام کافی را خرید کنند , مردم کشور با اولویت مردم
نزدیکتر کمک خواهند کرد .
طبیعی است که برای این پروژه ها اول کل پول جمع باید گردد و بصورت کلید
در دست به شرکتها واگذار باید گردد .
با چند برابر ضمانت بانکی چنانچه در تاریخ مقرر به هر دلیل کار افتتاح
نگردید , کل ضمانت نامه ها و پروژه از پیمانکار گرفته میشود .
شرکت بیمه نیز میتواند ضمانت اجرای پروژه برای هر میزان سالی باشد .
شرکت سهامی بعد از افتتاح به عنوان شرکت بهره بردار کار خواهد کرد .
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر