افراد روبروی ما با دیگر افراد جامعه در تعادل هستند . رفتار و کنش های آنها با یکدیگر به نحوی است که تعادل وضعیت فعلی را میسازد . ( من و شما هم در این محیط متعادل زندگی میکنیم ) تعادل امروز با تعادل سالهای گذشته متفاوت است ، زیرا رفتار و شرایط محیطی امروز با گذشته فرق میکند . 
برای تغییر در این تعادل میتوان قوانین را تغییر داد ، انگیزه رفتارها را تغییر داد و غیره .
وقتی جامعه ای آرام است ، میتوان برای رسیدن به آزادی ( یا رفتن به بهشت و دوری از جهنم و هر چیز مشابه ) انگیزه جامعه را تغییر داد . تغییر انگیزه باعث تغییر رفتار میشود. این تغییر ابتدا در یک نفر و بعد در گروهی کوچک ظاهر میشود و میتوان آنرا آنقدر گسترش داد که بخش مهمی از جامعه را به تغییر رفتار واداشت . میتوان از این تغییر خواستها و اهداف خاصی را اجرا کرد.
بطور طبیعی ، این تعادل در مسیر پیشرفت پیش خواهد رفت . حتی زندانیان و زندان بانها نیز با یکدیگر در یک تعادل هستند .
دانستن وجود این تعادل و امکان تغییر آن کمک میکند تا بصورت فردی بتوانیم وارد این محیط متعادل موجود گردیم و آنرا از منظر علمی شناسایی کرده و تغییرات مطلوب را در آن بوجود آوریم .
میتوان با حذف موانع وضعیت تعادل و تغییر آنرا سهل نمود و یا با برعکس با ایجاد مانع ، تغییر را مشکل کرد . جوامع بدون قید به راحتی تغییر وضعیت میدهند و قوانین از جمله قیودی هستند که میتوانند وضعیت را ثابت کنند.
یک میزان مشخصی از ثبات در جوامع مطلوب است ، اما تغییر در بخشهای دیگر جامعه باعث رشد و پویندگی و نو شدن کهنگی ها میشود.
روی این تعادل
روشهای تغییر
جهت مطلوب تغییر
میزان تغییر
ثبات مطلوب
و غیره
میتوان خیلی حرفها زد و آنرا تحلیل نمود .
حوزه این تعادل ها از تعامل جوامع یک نفره ( دانش آموزان یک کلاس با هم ) شروع میشود و رفتار جوامع خانواده با یکدیگر و با جوامع بزرگتر و کوچکتر را نیز در بر میگیرد .
رفتار شهرها با یکدیگر ، کشورها با یکدیگر و غیره .
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر