خطوط پروازی آینده ایران به دو قصد توسعه خواهد یافت . اول ارتباط تجاری و توریستی برای طرفین و دوم افزایش روابط فرهنگی است .
دو دسته پرواز خواهیم داشت ،( ارتباط دو شهر) یکی آن پروازهایی که از شهرهای ایران شروع شده و به شهر مقصد متوقف میشوند ( و مسیر برعکس )
دیگر آنکه ( ارتباط سه شهر ) باشد . حال شهرهای ایران در میانه و یا انتهای مسیر باشند ( و بر عکس )
افزایش تعداد پروازهای موجود از مبدا و مقصد های فعلی بر حسب کشش سفر اتفاق خوهد افتاد.
شهرهای مهم هندوستان بخصوص بمبئی و بنگلور و چنای و حیدر آباد و احمد آباد و پونا بعد از دهلی نو در لیست شهرهای یک سوی سفر هستند. سمت سوم سفرها میتواند شهرهای اروپایی باشد .
شهرهای مهم چین شامل هنگ کنگ و شانگهای و گوانگ ژو و هانگژو و غیره علاوه بر پکن یک سوی مسیرهای پروازی میتوانند باشند .
شهرهای پر جمعیت ژاپن وکره ( هر دو ) و تایوان و فیلیپین واندونزی و ویتنام از یک سو و شهرهای مهم استرالیا و روسیه از سوی دیگر شهرهایی هستند که بلقوه ایجاد سفر به ایران میتواند توجیه اقتصادی و توریستی و تجاری داشته باشد .
در این راستا باید سعی شود علاوه بر فرودگاه های مهم به فرودگاه های درجه دو کشور نیز سفرهای بلند و خارجی را هدایت نمود. شهرهایی مثل بیرجند و زابل و یاسوج و سنندج و آبادان و بوشهر و غیره نیز میتوانند پذیرای مسافران باشند . از این رو ایجاد فضای اقامتی و آماده سازی تورهای مسافرتی سیاحتی و زیارتی و ورزشی ( اسکی و غیره ) میتواند علاقمندان خاص خود را داشته باشد .
جذب پروازهای دور برد بین روسیه و آفریقا ، بخصوصشرق آفریقا و آفریقای جنوبی امکانپذیر است که باید انجام گیرد . عرضه خدمات بین راهی مسافر و کترینگ و خدمات فرودگاهی حداقل سود این فعالیت میباشد .
رهبری یکپارچه توسعه مجموعه خدمات هوایی میتواند نیازمندیهای لازم برای هماهنگی واحدهای مختلف صنعتی را در جهت توسعه یکپارچه و همه جانبه صنعت حمل و نقل هوایی و توسعه تجارت و توریست را سبب گردد.
ویزای سفر میتواند در فرودگاههای ایران و یا از شبکه اینترنت ارائه گردد. اما برای کشورهایی که پذیرای ایرانیان هستند باید شرایط سهل تری را مد نظر قرار داد .
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر