۱۳۹۴-۰۲-۱۸

داستان سیاهچاله ها (بخش دوم نقش مرکزیت کهکشانها )

عظمت سیاهچاله ها خیلی بیشتر از منظومه شمسی ما است ( با این حال دانش ما از منظومه شمسی خودمان به درک فرآیندهای کهکشانی کمک میکند ) . انواع جزئیات کهکشان و تقابل آنها با یکدیگر شامل میلیاردها ستاره با عمرهای مختلف ، مجموعه گازهای سرد و گرم و خوشه های ستاره ای و کوازارها و غیره و حتی سیاهچاله های کوچکتر که در فضای کهکشان حرکت میکنند پیچیدگی درک فرآیندهای درون کهکشان را مشکل مینماید .

تمام مجموعه مواد داخلی کهکشان به دور مرکزیت کهکشان دوران میکنند . این مواد نه فقط روی دیسک کهکشان ، بلکه در فضای بالا و پائین تر نیز حرکت میکنند . این بدان معنی است که هر جرمی روی یک دیسک که ممکن است با دیسکهای اجرام دیگر تداخل داشته باشد ، به دور سیاهچاله میگردند .

"جدای از تاثیر جاذبه این اجرام روی یکدیگر "

بعضی از اجرام ( منظومه ها – ابرهای گازی – ستاره های سرد – کوازارها – سیاهچاله های کوچکتر و غیره ) بصورت مدور دور سیاهچاله میگردند . بعضی به صورت ستاره های دنباله دار ، مسیرهای بیضوی در دور و نزدیک شدن به مرکز کهکشان خواهند داشت . و بعضی بصورت شهابسنگها ، در مسیرهای نا مشخص در این فضا حرکت خواهند کرد .

طبیعی است که این حرکت عظیم باعث شود بعضی از اجرام از مسیر خود خارج شود و مسیرهای جدیدی را طی نمایند .

همانطور که در منظومه ما بسیاری از اجرام سرگردان در خورشید سقوط میکنند . در کهکشانها نیز بسیاری از مواد به سمت سیاهچاله سقوط میکنند .

در بالا بیان گردید که سیاهچاله نمیتواند این مواد را درون خود جذب نماید و این مواد را به درون کهکشان باز پس میدهند . اما فرآیند جابجایی مواد تغییراتی در خود مواد نیز ایجاد میکند .

اول : این که این مواد از بالا و پائین سیاهچاله خارج خواهد شد و با توجه به جاذبه کهکشان ، این مواد با مسیر منحنی درون فضای کهکشان بازخواهد گشت .

دوم : مواد جامد سخت ورودی بصورت ابری در نهایت درون کهکشان پخش خواهد شد .

سوم : کیفیت این مواد امکان تغییر خواهد داشت . یعنی امکان شکستن عناصر سنگینتر به سبکتر وجود دارد . همچنین امکان تولید عناصر سنگینتر از عناصر سبکتر نیز وجود خواهد داشت . این بدان معنی است که مرکز کهکشان یک کارخانه بازیافت و تغییر و تبدیل عناصر به یکدیگر خواهد بود .

چهارم : با توجه به همه پیچیدگی حرکت اجرام در کهکشان ، امکان پرتاب یک جرم به خارج از کهکشان وجود دارد . این علاوه بر این است که بعضی اجرام در فضای خارج از دید منصوب به کهکشان به دور مرکز کهکشان دوران مینمایند . حتی چیزی مانند ستاره های دنباله دار ( در زمان دور شدن از مرکز )

هیچ نظری موجود نیست: