زیبائی در آئینه

زمانی که چیزی میشنویم " یک گل سرخ " تجربه ای از گل سرخ در درون ما است ، در غیر اینصورت نمی فهمیم گوینده چه میگوید .

گوجه فرنگی – اگر ندیده باشیم ، نمیدانیم چه میگوید .

این امور بدیهی است ، اما زیبائی !!!

باید در درون ما هم زیبائی وجود داشته باشد ، تا زیبائی را بفهمیم.

از این جهت درک مردم از یک مفهوم  متفاوت است . زیرا میزانی که آنها در درون خود از آن دارند متفاوت است .

زیبائی چیز دیگری است (خوبی – شادی – رضایت از خدا – راست ( ضد دروغ ) - حتی مزه ها و بوها )

یک سری مفاهیم داریم که در یک دسته قرار میگیرند و اگر ما اینها را درون خود نداشته باشیم آنها را درک نمیکنیم .

زیبائی – علم – عرفان

زمانی که دو نفر به یک تابلوی زیبا – یا حتی یک منظره نگاه میکنند ، میزان متفاوتی از زیبائی را در آن میبینند . چرا ؟ چون این تابلو یا منظره به آئینه وجودی شخص میرسد . آن میزانی منعکس شده ، یا قابلیت جذب دارد که بصورت معادل و مساوی گیره های قابل جذب آن موجود باشد .( در علم پزشکی از این گیره ها در جابجایی ملکولهای شیمیائی سلولی و حتی از بین بردن ویروسها و خیلی موارد دیگر استفاده میشود . وجود فوق مادی ما نیز برای دریافت یک سیگنال خاص باید گیرنده خاص آنرا داشته باشد . یعنی از قبل معادل آن چیز در وجود ما باید باشد – که هست . همه چیزها در وجود ما هست )

علم نیز چنین است . علم آن پله های منطقی نیست که ما در ذهن میسازیم و به مفهومی میرسیم . علم آن چیز بیرونی است که وجود دارد . ما آن را مشاهده کرده و سپس ، کارکرد آن را درک کرده و آن قانونی که بر آن مترتب است بیان میکنیم .

اما مگر میشود چیزی که در ما نیست از ما بیرون بیاید ؟ آیا ما آن را ساخته ایم ؟

اما قبلا آن چیز بیرون بوده ، پس ما نساخته ایم . آیا کپی آنرا درون خود ساخته ایم ؟ خیر ، زیرا در مواردی که همه آنرا ندیده ایم ، نیز جاهای خالی را میتوانیم پر کنیم . این را از کجا آورده ایم ؟ چیزی که بیرون هست و ما ندیده ایم ؟

 پس آنرا در درون خود داشته ایم . در واقع علم برای هر کس ، روشن شدن بخشی از کل دانشی است که در وجود ما موجود است .

همچنین عرفان نیز چنین است .

عجب موجودی هستیم ما . موجودی که همه عالم را در وجود دارد و از آن زیبا تر ، "به این امر شعور دارد ".

گفته شد که در مقام حیوانی ما یک درصد از میمونهای با هوش ، متفاوتیم . اما از نظر روحی چیزی کاملا متفاوتیم .

بدیهی است که این مرکز همه چیز عالم ( زیبائی – علم – عرفان ) در آن یک درصد نمیگنجد . در چیزی که با موجودات دیگر متفاوت است نهفته است . آن تفاوت روحی که با سایر حیوانات داریم .