نبود یا عفو شاکی خصوصی در بسیاری موارد باعث میگردد که مجرم از پیگرد قضائی مصون بماند و این امر اشکال اساسی دارد .
هر جرم که به وقوع بپیوندد ، مجرم دو مظبوم خواهد داشت .اول کسی که روی او ظلم شده ، که یا میبخشد یا خیر ، اما کل جامعه نیز مورد ظلم واقع شده است و صاحب جامعه ( قانون ) نباید با بخشودگی به قضیه نگاه کند . با سختگیری قانونی ف خطر جرم زیاد شده و خود به خود از حجم جرم کاسته خواهد شد .
در واقع کسانی که وظیفه نگهداری از جامعه را دارند ، طرف مظلوم هستند و نه مجرم . اگر حقی پایمال شد ، این جامعه ( قانون ) است که باید رفع ظلم نموده و مظلوم را راضی نماید.
از طرف دیگر این قانون است که با ظالم طرف خواهد شد و حق جامعه را باید از او بستاند و آنچنان تنبیهی را تدارک ببیند که دیگر کسانی که ممکن است ظلمی مرتکب شوند ، از خطر تنبیه به ظلم نزدیک نگردند .
این تنبیه ها لزوما زندان نیست . جریمه نقدی تا میزان کل دارایی خانواده شخص ( گنه کاران معمولا دارایی غیر مشروع را به نام دیگران نگاه میدارند ف بخصوص اهالی خانواده و خانواده نیز معمولا با تمام دارایی از شخص حمایت میکنند) تبعید . کار اجتماعی و غیره
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر