درمیان یک درگیری فیزیکی جمعی , ما فکر می‌کنیم که زدیم و یا خوردیم.
در حالی که هیچ کدام یک ضربه اضافه دریافت نکرده , هر کس بر اساس نیاز تربیتی یا تنبیهی خود از جانب خداوند ضرباتی دریافت کرده اند.
گر چه نیت اعمال باعث تاثیر معنوی فرد میشود اما بخشی از اراده افراد در جهان خارج نمود عملی پیدا میکند .
از آن سو گر چه برای برخی دریافت ضربات تنبیه است . اما برای آن شخص که ضربه زده نیز وضعیت مشابه برقرار است .
اگر برای خدا زده باشد ، پاداش در دو عالم و اگر برای غیر خدا زده باشد ، عقاب در هر دو عالم خواهد داشت.
هیچ کس بهتر از خود فرد نمیداند که برای چه زده است . نیت و درک شخص معیار است . اما برای حفاظت جامعه از طالبان و داعش و افکار مشابه ، مردم متمدن قانون و نیروی انتظامی در جوامع تعیین میکنند.
در زمان وجود قانون تنبیه توسط جامعه و قانون صورت میگیرد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر