آنچيزي كه از موميايي نشان داده ميشود يك بدن بدون لباس است . سر آستين بجا مانده روي دست نشان ميدهد كه يا لباس اصلي از تن موميايي خارج شده و يا در طي زمان پوسيده است . اما نشان هاي فلزي ( طلائي )و حمايل و احتمالا ساير متعلقات همراه ناپيدا است .
خيلي سخت نيست كه يك موميايي را براي سالها در جايي نگه داشته و در زمان مناسب از آن استفاده نمايند . اما اگر اين نگهداري توسط گروهي دزد انجام شده باشد ،خود دستور دهنده نيز نميداند كدام يك از واسطه ها اقلام با ارزش جنازه را دزديده اند !
اما اين اقلام دزديده شده وقتي ارزش پيدا ميكنند كه به رضا شاه وصل شوند . در غير اينصورت فاقد ارزش خواهند بود. ( ارزش آنها به اندازه هم وزن فلزي آن كاهش خواهد يافت )
اگر اين اقلام روزي و در جايي يافت گردد و اعلام گردد كه به رضا شاه مرتبط بوده ،شبكه دزدي آن نيز بايد مشخص شود ،ضمن اين كه طبق قوانين بين المللي اصل اين اقلام بايد به كشور مبدا بازگردد.
اين بدان معني است كه ارزش اين حمايلها و جواهرات با اين نوشته با سرعت كاهش يافته و تبديل به حداقل خواهد شد .
نظر به اين كه معقول است اين اقلام در موزه هاي شخصي در جايي از اين كره خاكي باشند ، تنها روش استفاده ارزشمند از آنها اين خواهد بود كه به نحوي شبكه دزدي را برملا نمايد.
اين يعني شبكه دزدي نيز احساس خطر خواهد نمود و براي از بين بردن مدارك اقدام خواهد نمود. در اينجا يك مسابقه بين شبكه دزدي با خريدار نهايي شكل خواهد گرفت .
گر چه امكان دارد با از بين بردن افراد شبكه دزدي سعي در مشكل كردن پيگيري گردد. اما در هر حال اين حمايلها ارزش اصلي خود را از دست داده و قيمت آنها حداقل شده است . بخشي از سود فروش اين دزدي نيز صرف كشتار افراد سطح پايين شبكهدزدي خواهد گرديد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر