تامين اجتماعي در ايران بصورت " سيستم پونزي " عمل ميكنند . مردم در شركتهاي تامين اجتماعي سرمايه گذاري كرده و انتظار دارند مطابق قراداد هزينه بيماري - از كار افتادگي و در نهايت بازنشستگي ايشان را پرداخت نمايد.
اما سازمانهاي تامين اجتماعي به جاي سرمايه گذاري ، هزينه هاي امروز را از پولهايي كه بايد سرمايه گذاري گردد پرداخت ميكنند.
شركتهاي هرمي نيز اينچنين هستند . آنها نيز با بخشي از پولهاي جديد دريافتي ، به عنوان سود به سهامداران پرداخت انجام ميدهند.
هر دو گونه اين سازمانها وقتي به قدر كافي بزرگ و سنگين شوند،بر اساس وزن خود " درهم خواهند پاشيد "
اين اتفاق در خصوص سازمانهاي تامين اجتماعي در حال مشاهده است. منابع مالي كافي براي پرداختهاي تعهد شده وجود ندارد. جالب اينجا است كه همه اين اقدامات قانوني بوده و براي اجراي شآنها مصوبه داريم .
در واقع نمايندگان مجلس يا جاهل بوده اند و كار غلط انجام داده اند و يا عالمانه خيانت ورزيده اند. ( چه در قالب كارهاي سياسي و هماهنگي با ديگران بوده باشد يا علت ديگري داشته باشد)
نظر به اين كه چاره جويي عملي فقط بر اساس داشته هاي امروز ميتواند انجام پذيرد . بهتر است كل سرمايه موجود را به نسبت مشخص بين سهامداران تقسيم كرد . به نحوي كه اين ميزان سرمايه نه بصورت نقد ، بلكه بصورت سرمايه در گردش در سيستم بورس قابلت تبديل داشته باشد . ( سود فعاليتها بتواند به حساب قابل خرج كردن به نام صاحب حساب بازگردد)
يافتن مقصر و سوء استفاده هاي انجام شده و بازگرداندن آن به سهامداران مبحث جداگانه اي است كه ميتواند بصورت موازي صورت پذيرد. كاهش بروكراسي تامين اجتماعي ها و صندوقهاي رفاه و بازگشت سرمايه ساختمانها و دارائيهاي مبحوث شده اين مجموعه ها به سرمايه گردش كشور در بورس ميتواند از جمله مزاياي سيستم جديد باشد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر