ادغام دو ستاره نوترونی چه اندازه سیاهچاله ای میسازد؟

فرض کنیم به هر طریق مقادیر کافی جرم برای فروپاشی ماده در یک محل قرار گیرد . ( احتمالا از برخورد و ادغام دو ستاره نوترونی ) حال سوال این است که این جرم عظیم آماده فروپاشی در لحظات آینده چه سرنوشتی خواهد داشت ؟

مرکز جرم این ادغام محلی است که میتواند اولین محل فروپاشی باشد .

به محض این که فشار عظیم جاذبه ، بخش مرکزی ستاره ادغام شده را تبدیل به سیاهچاله کرد ، یک افق رویداد پدیدار میگردد. این افق رویداد ویژگی که دارد این است :

فضای داخلی آن ارتباطی با فضای بیرونی ندارد . یعنی هیچ ماده ای امکان عبور از این افق رویداد را ندارد .

پس برای بقیه جرم عظیم در حال فروپاشی چه اتفاقی خواهد افتاد؟

این جرم عظیم در حال سقوط به مرکز سیاهچاله است . آنچه اتفاق می افتد مانند بقیه انواع سیاهچاله گردابهایی در اطراف سیاهچاله شکل میگیرد. از برخورد دیسکهای فروپاشی مواد درون سیاهچاله انواع شکل های سقوط شکل میگیرد .

چیزی شبیه اربیتالهای لایه p , d شکل خواهد گرفت.

در لحظه اول فروپاشی بعد از تشکیل سیاهچاله و برخورد لایه های دیسک با یکدیگر ، انفجاری رو به خارج رخ میدهد.

این انفجار تا زمانی که شکل دیسکها به نوعی گردد که با یکدیگر برخورد ننمایند ادامه خواهد داشت. ( معمولا چند ثانیه ) در نهایت همه اجرام از اطراف سیاهچاله کوچک گذر کرده و با توجه به جرم کم سیاهچاله ، این مواد در فضای بین سیارات در کهکشان پخش خوهد شد.

این مواد که به صورت فورانهایی از سیاهچاله دور شده اند ، اگر به دام جرم دیگری نیفتند به سوی سیاهچاله کوچک باز خواهند گشت .

اما معمولا در فواصل نزدیک در مقیاس سیاهچاله ها برای این مواد اجرام دیگری وجود دارد که آنها را به سوی خود جذب میکند.
این سیاهچاله کوچک نیز در داخل کهکشان به راه خود ادامه داده و مواد و متریال داخل کهکشان را به هم خواهد زد.



​