در ایام گذشته بعضی از اندیشمندان اذعان میداشتند که " امروز ما در داخل کشور مشکل داریم ، چرا باید در کشورهای دیگر بخصوص در سوریه هزینه مادی و جانی بدهیم ؟ " 
آنها پیشنهاد میکردند بهتر است ما به حل کردن مشکلات داخلی خودمان بپردازیم .
باید از ایشان سوال کرد " کدام کشور دنیا نسبت به اتفاقات دیگر کشورها ،بخصوص کشورهای دوست و نزدیک بی تفاوت است ؟ یا اقدام عملی انجام نمیدهد ؟ آیا این فقط کشورهای ضعیف نیستند که نسبت به دیگر کشورها بی تفاوت هستند و اقدام عملی برای هدایت و حفظ منافع خود در دیگر کشورها نمیکنند ؟"
این افراد ایران را چگونه کشوری میپندارند ؟ آیا ما میتوانیم نسبت به ایرانیان جدا شده در سرزمینی که امروز عراق و سوریه و تاجیکستان و پاکستان و افغانستان است ، بی تفاوت باشیم و به آنها کمک نکنیم ؟
آن هم چه زمانی ؟ وقتی که کشورهای غربی گروهک داعش را برای نابودی فرهنگ باستانی منطقه ( بگوئید فرهنگ باستانی ایران ) به راه انداخته - توانمندیهای لجستیکی را از اسرائیل و ترکیه به آنها میدهند تا دوستان و ایرانیان آن سرزمین را نابود کنند ؟
هر حکومتی در این " آب و خاک " وظیفه نگهداری پرچم کشور را به عهده داشته باشد ، ناخودآگاه باید نگهبان تاریخ و همه ایرانیان در فراسوی مرزهای قراردادی نیز باشد .نه فقط کشورهای همسایه ، ایرانیان در زندانهای سومالی و مالزی و تایلند نیز باید مورد حمایت و نجات قرار گیریند . ایرانیان در همه جای جهان باید بدانند و حس کنند که مورد حمایت یک " پدر " هستند و این " پدر " وطن آنها است .
همه باید خود را وصله این وطن بدانند و حس کنند.
از سوی دیگر اکثریت ما مسلمانیم . نمیتوانیم نسبت به وضعیت مسلمانان ساسر دنیا بی تفاوت باشیم . این را از کشور ضعیف ایران نمیتوان گفت . این سخن یک ایران قوی است .
بنابر گر چه از نظر بعضی ها " رها کردن اقدامات خارجی و پرداختن به امور داخلی " مطلوب میباشد ، اما بر عکس " امور خارجی جدای از امور داخلی نیست " . قدرت کشور در جهان به اثر گذاری کشور در دنیا سنجیده میشود . و یک کشور قوی باید اقداماتی ( البته انسانی و در جهت اعتلای بشریت ) در جهان داشته باشد و انجام دهد.
نوع و رفتار این اقدامات تابع جهان بینی دولتمردان وقت خواهد بود.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر