اول قرآن , اقرا باسم ربک الذی خلق , است.
اول مواجهه بنده است با حق تعالی. اما وقتی به نهایت رسید ، اذا جاء نصرالله و الفتح را به عينه ميبيند.
و اين سفر از فرمان به خواندن كه اول مرحله تفكر و شروع سفر مذهبي است شروع ميشود و تا مشاهده پيروزي حق تعالي بر جهل و توبه به درگاه او و نشستن بر سفره ماعده الهي است ادامه ميابد.
در تكرار
دوباره از اول , گویی در دور اول قرآن
شهری را کوچه به کوچه گشته و زیبایی آنرا دیده
و در دور دوم طبقه بالاتری رفته و همان شهر را از طبقه بالاتری بازدید میکند .
این طبقات را حد نیست. از این رو هر میزان تکرار
زیبایی مضاعف دارد و اشتیاق خواننده بیشتر می‌شود. و این برای کسی است که قرآن میخواند .
مرحله پایینتر خواندن بدون توجه به معانی است. بی فایده نیست. اما ناقص است.
مرحله پایینتر نگاه به آیات و لغات و کتاب است.
مرحله پایینتر توجه به لغات و اصوات , بدون معانی است.
و الی آخر
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر