امروزه ، درگیری های بین جناح های سیاسی را کمتر مشاهده میکنیم . از طرفی اعتراضات مردمی را با کوچک نمایی صدا و سیما و بزرگ نمایی رسانه های خارجی شاهد بودیم .
آینده سیاسی کشور به چه سویی خواهد رفت ؟
یکی از حالت های ممکن ، تغییر روشها و مدیریت کشور است . این امر در پس از وفات رهبری و نیاز به جایگزینی ایشان پیدا خواهد شد . گر چه به راحتی تاریخ وفات رهبری را نمیتوان پیش بینی نمود ، اما بعد از وفات ایشان ، با توجه به اتفاقات و درگیریهایی که احتمالا پیش خواهد آمد ، وظیفه رهبری به یک شورا واگذار خواهد شد.
در اینجا درگیری جناحها میتواند به حداکثر میزان قابل تصور برسد.
قبلا در انتخاب رهبر جدید توافق شده بود که برای رهبری ( و در آینده شورای رهبری ) نیازی به داشتن اجتهاد نیست .
بنابراین در شورای رهبری افرادی که مجتهد نباشند نیز حضور خواهند داشت.
همچنین احتمال این که نمایندگانی از میان مردم ( نه از میان هیئت حاکمه فعلی ) در آن شورا عضو باشند وجود دارد.این شخص باید از افراد ساکن شکشور باشد و افراد خارج نشین امکان تصدی این جایگاه را ندارند.
این مجموعه رهبری در گام اول یک پیرایشی در ساختار خود خواهد نمود . و بر اساس شرایط جدید تغییراتی را در بلند پایگان انتصابی اعمال خواهد کرد . ( به احتمال زیاد اکثر افراد در جای خود ابقا خواهند گردید)
اما اتفاق بزرگتری در افغانستان و پاکستان رخ خواهد داد.
آنها نیز با توجه به مشکلات سیاسی داخلی ، به هیئت حاکمه ایران برای اتحاد و یکپارچگی متوسل خواهند شد.
این امر اتفاق خوبی است . و کشور ایران توانایی برقراری امنیت و یکپارچگی را در بین کشورهایی که مرزهایشان کمتر از 100 سال است که مشخص گردیده برقرار نمایند.
رهبری این مجموعه و امپراتوری ایران میتواند بعد از تصویب قانون اساسی جدید همه شرایط را به گونه ای برقرار نماید که تمام مردم این سرزمینها در
امنیت و آسایش و شرایط خوب اقتصادی در کنار یکدیگر زندگی نمایند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر