مالکین کامیونها در ایران یک دانگ ( یک ششم ) کامیون را بصورت قسطی واگذار میکردند . بدین ترتیب راننده کامیون سعی میکرد برای اینکه هر چه زودتر صاحب آن یک ششم گردد ، با توان حداکثری فعالیت نماید . این فعالیت بیش از نرمال راننده باعث میشد آن پنج ششم صاحب ماشین سود اضافی کسب کند و در مقابل یک ششم آن سود اضافی به راننده میرسید . 
به این ترتیب اگر سه ماه طول میکشید که راننده اقساط خود را بپردازد ، صاحب ماشین به اندازه پنج سه ماه یعنی پانزده برابر سود کسب کرده بود. در واقع با این ترفند صاحب ماشین فروش یک ششمی را به قیمت دوبرابر عادی دریافت میکرد!
حالا چین هم در راه ها و بنادر کشورها سرمایه گذاری میکند. این کشورها برای باز پس دادن سرمایه احداث این صنایع ، باید با حداکثر قدرت ممکن کار کنند و این کار کرد را به چین بدهند . این کار کرد یعنی کالاهای چینی باید از این راه ها بیشتر بگذرد و هزینه آن به چین باز خواهد گشت . طبیعتا چین از هر دو سو سود خواهد کرد و در نهایت کشورها با یک مسیر وابسته صادرات چین و تجهیزات مستعمل که نیاز به سرمایه گذاری مجدد دارد باقی خواهند ماند .
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر