اما این پروتکل الحاقی دو بخش دارد . بخشی برای اطمینان از عدم فعالیت ناصواب است که هر دو با آن موافق هستند ,
بخشی نیز میتواند توسط طرف غربی برای جاسوسی استفاده شود .
طبیعی است در یک قرارداد طرفین با چانه زنی دستاورد بیشتر را هدف قرار دهند . و برای کسب منافع بیشتر هر کاری بکنند .
این زیاده خواهی گره آخر است , اگر طرف غربی این بخش را. اصلاح کند و به طرف ایرانی اطمینان دهد از تصویب پروتکل الحاقی استفاده جاسوسی نخواهد شد , مشکل حل خواهد گردید .
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر