همه دولتهای جهان آموخته اند که میتوانند پولی را که ندارند خرج کنند . اسم این بدهی دولتی است . در واقع منطقی است که از آینده قرض گرفته باشند ، این پول اگر عوامل تولید ثابت باشد باعث تورم میشود.
آنچه مشهود است همه کشورهای جهان این را آموخته و بکار میبرند . تا زمانی که این رویداد جهانی نبود تاثیر آن به کشور مطبوعشان محدود میشد . ( به جز آمریکا علت آن نیز این است که واحد پولی آمریکا پایه مبادلات تجاری جهان است . این یعنی تورم مذکور روی همه کالاهای تجارت خارجی کشورها تقسیم میشود. چون میزان تجارت جهانی بالا است ، بنابراین پولی که سالانه بدون افزایش قیمت آمریکا میتواند چاپ و خرج کند ، برابر افزایش تجارت جهانی به دلار است ! )
تا اینجای کار همه کشورهای جهان یک بدهی و خرج کردن بزرگ دارند . این کار یک تورم جهانی را سبب میگردد. طبیعتا در دوره های تجاری میزان افزایش قیمتها بصورت نوسانی است . این یعنی باید منتظر یک تورم جهانی قیمت ها باشیم .اسم دیگر این رویداد بحران اقتصادی جهانی است .
در آینده نزدیک باید منتظر اینچنین بحرانهایی باشیم . روشهایی وجود دارد که کشورها را تا حدود زیادی از مشکلات اینگونه بحرانها ایمن نگاه میدارد .
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر