در افق دید ما خیلی چیزها وجود دارد . معمولا مغز بصورت اتوماتیک هر لحظه موضوعی را انتخاب نموده و به آن میپردازد و سایر تصاویر را حذف میکند .
همینطور معمولا ما حرکت میکنیم ( یا تصویر حرکت میکند ) بنابراین مغز تصویر متحرک و خالص موضوع خود را میسازد .
این تصویری است که هیچ دوربینی نمیتواند آنرا تصویر برداری کند .
اگر بتوان برای دوربین موضوعی تعریف کرد ( مثلا منظره کوه ) و دوربین سایر تصاویر را حذف کند , بخصوص دوربین در حال حرکت , منظره سه بعدی خالص از کوه خواهیم داشت .
دو گونه تمرکز داریم , زوم کردن و حذف سایر پارامترها ( کمرنگ کردن - رزولوشن کمتر )
بدین ترتیب روی موضوعی تاکید میشود .
شاید این امر در آینده برای بینایی روباتها نیز کاربرد داشته باشد . طبیعی است که با تعریف اهمیت , میتوان هر بار یک موضوع را برای چشم روبات با اهمیت در نظر گرفت و از سایر پارامترها گذشت . یکبار هم برای ارتباط بین موضوعات .
اگر روبات بیکار باشد , اشکالی ندارد همه تصویر را به نوبت آنالیز کند , اما اگر وقت نداشته باشد و مشغول امور دیگری باشد , لازم نیست همه تصویر را آنالیز نماید .
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر