تمرکز خواستن و محبت روی یک چیز را عشق میگویند . این خواستن و محبت داشتن یک سیکل مثبت است . یعنی در طی زمان باعث افزایش یکدیگر میشود .
هر چه یک چیز را بیشتر بخواهیم ، به آن محبت بیشتر میکنیم و هر چه محبت بیشتر کنیم ، آنرا بیشتر میخواهیم .
عشق میتواند یک طرفه باشد . مثل عشق به پول – مال و غیره .
میتواند دو طرفه باشد ، مثل عشق مجازی لیلی و مجنون و سایرین .
تمام انواع عشق تمرین است ، برای یک عشق حقیقی . یکی از خصلتهای عشق گذشتن از همه چیز برای خواستن آن چیز است . پس سایر عشقها مجازی هستند ( در ابتدا نسبت به یکدیگر مجازی هستند – در نهایت همه نسبت به یکی مجازی میشوند و آن یک حقیقی خواهد بود ) و از همه چیز در مقابل آن عشق حقیقی میتوان گذشت .
بسیاری از آداب برای تمرین این تمرکز و فداکاری و گذشتن از همه چیز برای آن عشق حقیقی است . همه اخلاقیات ، رعایت اصولی است برای یک چیز . همه عبادات ، تمرین خواستن است ، خواستن آن چیز .
همه دستورات مذهبی ، تمرین اطاعت است . از یک چیز .
همه راههای مثبت ، هادی است به یک نقطه و یک مبداء .و این آن چیز است .
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر