150810_u04_universe_fading

خلاصه مقاله این است که شدت نور مشاهده شده از فاصله دویست میلیارد سال نوری ، نصف شد نور فواصل نزدیک است .

طبیعی است که نوری که دویست ملیارد سال قبل تولید شده ، تا امروز مسافت زیادی را در بین فضاهای مختلف بین ستارگان با چگالی متفاوت طی کرده است . و طبیعی است که بخشی از آن جذب شده باشد .

نتیجه این که بر اساس این مشاهدات میتوان چگالی متفاوت مواد بین ستارگان را اندازه گیری نمود . میدانیم که بخشی از جهان غیر قابل مشاهده شامل تک اتمهائی است که با چگالی مختلف در فضای بین ستارگان وجود دارد . با تعیین کاهش شدت نور در جهتهای مختلف میتوان فواصل با هر ستاره و چگالی مواد بین خودمان و آن ستاره را تعیین نمود .

قبلا بیان شده بود که چگالی این مواد در منظومه خورشیدی ما با فضای خارجی منظومه و داخل کهکشان متفاوت است . حتی در همانطور که داخل منظومه شمسی ، چگالی این مواد در فواصل نزدیک و دور از خورشید متفاوت است ، در کهکشان نیز چگالی این اتمها در فواصل نزدیک و دور از مرکز کهکشان متفاوت است .

همچنین است چگالی این اتمها در فضای بین کهکشانی در خوشه کهکشانها و غیره .

مطالعات انجام شده نیاز به تجدید محاسبه و دیده شدن از زاویه دیگری دارد .

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر