میدانیم که وقتی یک " جرم " در " فضا – زمان " قرار میگیرد ، آن را انحناء میدهد . ما جاذبه را میزان این انحناء در ابعاد طولی " فضا – زمان " میدانیم .
اما این جرم ، علاوه بر انحنای ابعاد طولی ، بعد زمان را نیز انحناء میدهد .
طبیعی است که باید این انحناء در طول زمان به جلو و عقب نیز امتداد یابد .
این یعنی منطقی است که جاذبه ( اثر وجود یک جرم در " فضا – زمان " ) در طول زمان نیز اثر گذار باشد .
نه تنها به زمان جلوتر ، بلکه به زمان عقبتر نیز تاثیر بگذارد .
این امری است که در روابط ریاضی و فرمولهای جاذبه وارد نشده است .
این مسئله بسیار مهم است .زیرا اگر این اصل را بپذیریم ، فرض اول روابط نسبیت عام و خاص اشکال پیدا میکند و روابط آن نیاز به بازبینی پیدا خواهد کرد .
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر