هندوستان دو گونه انرژی رو به تزاید مصرفی دارد. این دو گونه انرژی شامل انرژی مصرفی صنعتی و انرژی مصرفی خانگی است.
بیشترین انرژی قابل توسعه برای آینده , انرژی وارداتی است.
از سوی در علاوه بر مشکلات فرهنگی و جمعیتی در مقابل توسعه , مقولات خشکسالی رو به تزاید و عواقب اجتماعی آن نیز برای هندوستان پیش رو است. این موارد از این جهت در اینجا ذکر می گردد که تاثیر مستقیم روی سناریو های آینده تامین انرژی خواهند داشت.
خط لوله گاز از دو مبدا آسیای میانه و از خلیج‌فارس قابل حصول است. اما این دو مسیر حداکثر شمال غربی هندوستان را پوشش خواهد داد و مساحت بزرگی از هندوستان باید به فکر روشهای دیگری برای تامین انرژی باشند.
نفت و گاز وارداتی با کشتی در سواحل هندوستان قابل تخلیه و استفاده است.
نظر به گران بودن این روش تامین انرژی, اکثریت فقیر مردم هند باید روشی ارزانتر داشته باشند. استفاده از بیوگاز در کنار داشتن سرویس بهداشتی میتواند تامین کننده گرما برای خوراک و محیط خانه باشد.
استفاده از انرژی های تجدید پذیر نیروگاه های سدها و باد و خورشیدی و امواج از یکسو و نیاز رو به تزاید انرژی هندوستان ، این کشور را وابسته به انرژی وارداتی برای توسعه صنعت خواهد ساخت . چیزی مشابه کشور ژاپن ، البته با مشکلات خاص خود. در مقام مقایسه این کشور با چین ، کشور چین امکانات بیشتری برای تامین انرژی برخوردار است . در نتیجه در رقابت اقتصادی هندوستان جدای از سایر موارد امتیاز زیادی برای صنعتی شدن نمیگیرد . در واقع در جهان فردا چین به عنوان تامین کننده کالا امتیاز بیشتری خواهد داشت .
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر