کشاورزی در فضای بسته و مزیت‌های امیدوارکننده برای محیط‌ زیست

نویسنده :  Kevin Maney

مترجم: مریم رضایی

منبعStrategy+Business : 

وقتی اسم کشاورزی به گوش ما می‌خورد، یک زمین بزرگ در فضایی باز در ذهن‌مان تداعی می‌شود. چرا؟ چون گیاه به نور نیاز دارد. اما کشاورز باید با کمبود آب، یخ زدن محصولات و آفات و حشرات گیاهی هم مقابله کند و از آفت‌کش‌ها استفاده کند. همچنین از آنجا که مزارع کشاورزی به وسعت زیادی نیاز دارند، معمولا دور از دسترس مشتریان نهایی قرار دارند و این یعنی علاوه بر واسطه‌های زیادی که ایجاد می‌شوند، زمان زیادی طول می‌کشد تا گوجه‌فرنگی به شهر برسد و طعم واقعی خود را از دست می‌دهد. این روزها استارت‌آپ‌هایی مثل Bowery، AeroFarms و Lettuce Networks دست به کارهای متفاوتی زده‌اند. آنها مواد غذایی را در فضای بسته پرورش می‌دهند. همچنین از داده و هوش مصنوعی برای به‌دست آوردن بازدهی بیشتر نسبت به مزارع سنتی استفاده و جالب اینکه در مقیاس کوچک و نزدیک به مراکز شهری آلوده فعالیت می‌کنند. نسل جدید کشاورزی قرار است برای تعداد بیشتری از مردم غذا تهیه کند و همزمان آسیب کمتری به محیط‌زیست بزند.

این نوع کشاورزی توزیعی با جنبشی که در قرن ۲۱ به راه افتاده و کارشناسان آن را «مقیاس‌زدایی» می‌نامند همخوانی دارد. در طول قرن بیستم، مقیاس بسیار بزرگ هدف کسب‌وکارها بود. مکانیزه شدن و تکنولوژی‌هایی مثل کامیون و تلفن، این امکان را فراهم کرده بودند. تولید انبوه، بازارهای انبوه و صرفه به مقیاس (کاهش هزینه به دلیل افزایش حجم تولید) در هر بخشی رواج یافت. بنابراین، شرکت‌های بسیار بزرگ، بیمارستان‌های بزرگ، دانشگاه‌های بزرگ و مزارع کشاورزی بزرگ ایجاد شدند.

اما امروز صنایع یکی پس از دیگری در حال مقیاس‌زدایی هستند. رایانش ابری، ابزارهای موبایل، داده‌های بزرگ، هوش مصنوعی و تکنولوژی‌های جدید مثل بلاک‌چین و چاپ سه‌بعدی، محصولات را به شکلی سودآور برای بازارهای فرعی کوچک‌تر، متناسب‌سازی می‌کنند. شرکت Airbnb یک شرکت هتل توزیعی است. در عصر مقیاس‌زدایی، کسب‌وکارها می‌توانند در سطوح کوچک‌تر و متمرکزتر فعالیت کنند و شاخ غول‌های کسب‌وکار را بشکنند.

به همین دلیل مزارع کشاورزی هم در حال مقیاس‌زدایی هستند. شرکت‌های Bowery و AeroFarms درون ساختمان‌های صنعتی قدیمی در نیوجرسی فعالیت می‌کنند. درون این ساختمان‌ها، چراغ‌های ال‌ای‌دی کار نور خورشید طبیعی را انجام می‌دهند و گیاهان در صفحات مرطوب غنی با مواد مغذی روی سینی‌هایی که از زمین تا سقف تعبیه شده‌اند، رشد می‌کنند. سنسورهای متعدد به‌طور دائم بر این گیاه‌ها نظارت دارند و داده‌هایی که به دست می‌آورند را به نرم‌افزاری که با هوش مصنوعی کار می‌کند، منتقل می‌کنند. این نرم‌افزار بررسی می‌کند که گیاه در حال حاضر چه مشکلات و نیازهایی دارد و چه چیزی از نور، آب و کود آن باید تغییر کند. بخش عمده این نوع کشاورزی به دست روبات‌ها انجام می‌شود.  دیوید روزنبرگ، مدیر عامل شرکت AeroFarms می‌گوید: «بهره‌وری صدها برابر بیشتر از مزارع سنتی شده است. چون این کار در فضای بسته انجام می‌شود، آب کمتری مصرف می‌کنیم، هیچ‌گونه آفتکشی استفاده نمی‌کنیم و می‌توانیم ۳۶۵ روز در سال کشت داشته باشیم.»

 

https://donya-e-eqtesad.com/%D8%A8%D8%AE%D8%B4-%D9%85%D8%AF%DB%8C%D8%B1%D8%A7%D9%86-24/3423606-%DA%A9%D8%B4%D8%A7%D9%88%D8%B1%D8%B2%DB%8C-%D8%AF%D8%B1-%D9%81%D8%B6%D8%A7%DB%8C-%D8%A8%D8%B3%D8%AA%D9%87-%D9%85%D8%B2%DB%8C%D8%AA-%D9%87%D8%A7%DB%8C-%D8%A7%D9%85%DB%8C%D8%AF%D9%88%D8%A7%D8%B1%DA%A9%D9%86%D9%86%D8%AF%D9%87-%D8%A8%D8%B1%D8%A7%DB%8C-%D9%85%D8%AD%DB%8C%D8%B7-%D8%B2%DB%8C%D8%B3%D8%AA