در آینده ایران تجارت خود با بسیاری کشورها را توسعه خواهد داد. این توسعه به نحوی خواهد بود که علاوه بر منافع مستقیم اقتصادی ، یک حوزه امنیت اقتصادی برای طرفین فراهم آید .
از سوی دیگر قدرتمندان تجارت آینده ، یعنی چین و هند ، در همسایگی ما هستند . باید به نحوی با این اقتصادها تعامل داشته باشیم که چنانچه با یکی از ایشان دچار تضاد منافع شدیم ، پایه های اقتصادی کشور متزلزل نگردد.
اقتصاد بزرگ دیگر همسایه ، روسیه است . به راحتی میتوان ارتباطات قوی بین تجار طرفین ایجاد نمود ، به نحوی که هزینه جدا شدن اقتصادی برای طرفین زیاد باشد . از سوی دیگر قدرت نظامی و اقتصادی روسیه رو به کاهش است ( نسبت به بقیه بازیگران اقتصادی و نظامی جهان ) . در این راستا روسیه برای ایران خطر نیست .
کشورهای غربی گر چه در طول تاریخ چند صد ساله مشکلات بزرگی برای کشور ما ایجاد نموده اند ، اما در اینده به عنوان پشتوانه ایران خواهند بود . علت آن نیز خطر بالقوه ای است که از سایر کشورهای بزرگ آسیایی اروپا و غرب را تحدید میکند.
از منظر اقتصادی فعالیتهای توسعه ای در زمینه انرژی در همه کشورهای رنگی برای دو طرف منافع کوتاه و بلند مدت خواهد داشت . رنگ نشدن سایر کشورهای اروپایی به منزله عدم ارتباط نیست ، بلکه کشورهای رنگی معرف تجارت با حجم بالا بین طرفین است .
ایجاد بستری در کشور که توان ارائه کالا و خدمات به حجم و میزان گسترده را برای همه این کشورها ایجاد کند ، از اهمیت بالائی برخوردار است . لذا باید با سرمایه گذاری داخلی و خارجی ، زمینه های رشد تکنولوژی های نو و بیزنس های جدید را در کشور ایجاد نمود .
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر