۱۳۹۷-۰۷-۰۳

شرایط گیرنده و فرستنده ها در فضای بین کهکشانی

اذعان میگردد که اولین پیام های رادیویی حدود 100 سال پیش از زمین ارسال شده است و الان حدود 100 سال نوری از زمین فاصله دارد . در کره ای به مرکزیت زمین و شعاع 100 سال نوری میتوانند پیام اولیه انسانی را بشنوند!

اما سوال این است برای چه گیرنده ای این سیگنالها قابل دریافت است ؟

وقتی از انتقال اطلاعات صحبت میکنیم ، شرایط گیرنده و فرستنده خیلی مهم است . سنسورهای موجود ما با شرایط خاصی میتوانند پیامهای سفینه هایی


 که از منظومه شمسی خارج شده اند را دریافت کنند.

حال تصور کنید سیگنالهای رادیویی فرستنده های معمولی زمینی در خارج از منظومه شمسی چگونه خواهند بود. تقریبا صفر. دریافت آنها اگر نگوئیم محال ، فوق العاده مشکل است . خصوصا که این امواج از درون فضای سرشار از بادهای خورشیدی باید عبور کنند. آنچه باقی میماند به راحتی قابل دریافت نیست .

به این ترتیب شاید بهترین سیستم ارسال پیام بین منظومه ای استفاده از لیزر باشد . با توجه به هم گرایی نور لیزر ، آن هم در فواصل بین زمین و مریخ از قطر یک تفنگ شلیک کننده لیزر به اندازه قطر کره زمین خواهد رسید . ( اما بدلیل یکنواختی انرژی در آن امکان انتقال اطلاعات بیشتر است .)

حال تصور کنیم تمدن هوشمندی در جایی از فضای خارج منظومه شمسی بخواهد با شخص یا گروه دیگری ارتباط و انتقال پیام داشته باشد . مسلما از نور لیزر با پراکنش حداقل و با توان حداکثر استفاده خواهد کرد. 


هیچ نظری موجود نیست: