شاید برای هر کشور فرستادن چند نفر زیاد پر هزینه نباشد . اما این افراد میتوانند از همه کشورها اطلاعات دست اول زندگی عمومی مردم را برداشت کرده و به کشور مادر ارسال کنند. آنها همچنین امکان فرستادن کمک های بشر دوستانه ( مستقیم ) یا آموزشی و ارائه راه کار از طریق شبکه های اطلاعاتی اجتماعی محلی و غیر محلی و حتی دولتی را فراهم خواهند آورد . 
به این وسیله میتوان کمک بزرگی به همه مردم سرتاسر دنیا کرد.
گر چه این اقدام ممکن است هزینه بر به چشم آید و اتلاف منابع برای یک کشور در حال توسعه قلمداد گردد. اما واقعیت این است که همه ما در یک قایق نشسته ایم . حتی کمک های کوچک میتواند اثرات بزرگی در دنیا سبب گردد.
امروز دوستان ما در جهان کشورهای انگشت شماری هستند. در آینده که بصورت بالقوه کشور ایران در قلب یک جنگ جهانی بزرگ با سلاحهای هسته ای واقع خواهد شد ، اگر بتوانیم دوستان زیادی داشته باشیم ، این امکان را خواهیم داشت که اقدامات موثرتری برای مقابله با شروع جنگ داشته باشیم .
دو ابر قدرت هسته ای آینده جهان ، یعنی هندوستان و چین امکان درگیری دارند و برنده آنها رقیبی در جهان نخواهد داشت . آنها برای عبور از ایران و رسیدن به اروپا مانند جنگهای جهانی قبلی ایران را پل ترانزیت خواهند کرد و صدمات جبران ناپذیر به ما وارد خواهند آورد .
نه تنها در همه کشورها ، بلکه هر چه دوستان خوب در هند و چین داشته باشیم ، کمک میکنند تا بالقوه آن جنگ احتمالی شروع نگردد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر