فرآیند فتو سنتز از سه ورودی استفاده کرده و دو خروجی دارد . ورودی ها عبارتند از
نور خورشید ( انرژی اپتیکی )
آب
دی اکسید کربن
اگر نور نباشد ، گیاه در تاریکی قرار دارد . این عامل محدودیت فرآیند نیست.
اگر آب نباشد ، گیاه خشک میشود. پس برای گیاه های زنده ، آب مورد نیاز وجود دارد.
اگر دی اکسید کربن نباشد ، گیاه نور و آب آماده برای فتوسنتز دارد ، اما فرآیند نمیتواند انجام گردد.
عامل محدودیت فرآیند فتوسنتز " دی اکسید کربن " است .
برای افزایش راندمان هر سلول گیاه که مختص فتوسنتز است ، باید ترفندی اندیشیده شود که " دی اکسید کربن " بیشتری به آن برسد .
در واقع هر ملکلول " دی اکسید کربن " برای گیاه اهمیت دارد و گیاه بصورت شکار این گاز را از محیط جدا میکند.
اگر بتوانیم در محیط گیاه غلظت این گاز را اضافه کرد میتوان کارایی فرآیند را افزایش داد.
برای کنترل میزان گازها در محیط, باید محیط کنترل شده باشد . یعنی در گلخانه کشت انجام شود. طبیعتا در گلخانه امکان استفاده از نور مصنوعی نیز وجود دارد.
بدین ترتیب میتوان بهترین میزان کارایی گیاه را با کنترل گاز دی اکسید کربن محیط و نور کافی 24 ساعته بدست آورد .
اگر کارایی را اضافه کنیم , برای جمعیت موجود و غذای مورد نیاز, سطح زیر کشت کمتری لازم خواهیم داشت.
این یعنی آزاد سازی بخش بزرگی از طبیعت برای فعالیت های طبیعی محیط زیست. با افزایش تولید غذا برای بشریت.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر