در محصولات پلاستیکی از پر کننده ها استفاده میشود و در مورد ساخت کاغذ از پودر سنگ استفاده میشود. این پودر سنگ نیازمند یک چسب پلاستیکی است که معمولا از پلی اتیلن استفاده میشود.
این نوع کاغذ در ایران به کاغذ سنگی معروف است .
طبیعتا در محل هایی که ضایعات پودر سنگ موجود است ، میتوان اینگونه کارخانجات را احداث کرد ( که میکنند )
اما از پودر سنگ برای محصولات رزینی دیگر مثل سنگ مصنوعی نیز اسفاده میشود . که توسعه آن نیز جای بحث دارد . ( در واقع رقیب کاغذ سنگ در مصرف پودر سنگ محسوب میشود )
اما گام دیگری باید برداشته شود . بهترین و ارزانترین پودرها ، خاک رس است ( ریزترین نوع پودر سنگ موجود در طبیعت ) که به قیمت ناچیز ( فقط هزینه حمل آن مطرح است ) در بسیاری مناطق ایران موجود است . تنها مشکل آن برای کاغذ سازی رنگ آن است که برای انواع کاغذ رنگی بدون هیچ افزودنی قابل استفاده است .
انواع کاغذهای بسته بندی مواد غذایی با روکش های پلاستیکی و چاپ های رنگی روی آن توسط این نوع کاغذ قابل استفاده است .
همچنین با اضافه کردن رنگ مناسب به رزین کاغذ ( پلی اتیلن ) میتوان کاغذهای با رنگ سفید یا غیر آن را با قیمت ارزانتر از کاغذهای با پودر سنگ داشت .
لازم است در این خصوص دانشگاهیان بررسی و تحقیق کنند و ماشین آلات مرتبط را طراحی و نمونه سازی کنند. در سرتاسر ایران میتوان اینگونه کارخانجات را که نیاز ی به آب ندارند( این عامل محدودیت کننده صنایع و کارخانجات در ایران ) توسعه داد.
کاغذهای آنرا نیز میتوان ابتدا به کشورهای همسایه صادر نمود و سپس به فکر صادرات آن به سایر کشورهای جهان به صورت عمده اقدام نمود.
مراکز جمع آوری محصولات جهت صادرات نیازمند یک مرکزیت علمی – تکنولوژیک – یازاریابی و غیره میباشد . این یعنی یک شرکت مادر با حدود 20% سهم هر کارخانه داشته باشیم . این شرکت میتواند محصولات اضافه بر فروش منطقه ای کارخانجات را جمع آوری و صادر نماید . همچنین مشکلات علمی و تکنولوژیک این شرکتها را رفع نماید . از تجارب هر شرکت برای سایر شرکتها استفاده نماید و غیره .
با 20 % سهم دیگر این کارخانجات برای مدیریت کارخانه و بقیه سهام به صورت عرضه در بورس ( در واقع عموم مردم ) میتوان ریسک های سرمایه گذاری را رفع و مشکل منابع لازم برای سرمایه گذاری را نیز مرتفع نمود. این گونه سرمایه گذاری ها در هر منطقه ، در همان منطقه ایجاد اشتغال و ارزش افزوده کرده و مصرف کالا و خدمات در همان منطقه میتواند بازگشت سرمایه گذاری منطقه ای را برای مردم محلی نیز بالا ببرد . بنابراین این کار یک بازی چند سر برد برای همه ذی نفعان خواهد بود.
مزایای جنبی مثل کمک به بهبود شرایط محیط زیست ( کاغذ کمتر از چوب درخت ) و غیره را متخصصین میتوانند یافته و مورد محاسبه قرار دهند .
اینگونه کارخانجات را بصورت گسترده در همه ولایتهای افغانستان نیز به شرط برقراری امنیت میتوان راه اندازی نمود. از اینگونه کارخانجات که ضمن تامین کالای محلی توان صادرات داشته باشد باید یافت و در همه مناطق توسعه داد .
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر