غار شاپور در سلسله جبال زاگرس نمونه ای از محل هایی است که به صورت بالقوه میتوان در سنگهای لایه ای زاگرس فضاهای مسکونی ایمن ایجاد نمود.
ایجاد فضاهای مسکونی در دل سنگها مدتها است در جهان و ایران سابقه داشته است . میتوان با هزینه بسیار کم خاکهای نرم بین لایه های سنگی را برداشت و فضاهای بزرگ و کوچک برای اسکان بشر ایجاد نمود.
سالنهای تولیدی ، فضاهای نظامی ( آسایشگاه – انبار مهمات و غیره ) و بسیاری کاربردهای مسکونی دیگر که نیاز به فضای فعالیت انسانی دارند .
یکی از مهمترین حسنهای استفاده از این فضاها این است که هیچ میزان سطح زمین را اشغال نمیکند. در واقع فضای روز زمین را برای گیاهان و حیوانات ( طبیعت ) آزاد میگذارد . اما با تکنولوژی امروز به راحتی میتوان نور خورشید را تا اعماق غارها انتقال داد.
ثبات درجه حرارت در این فضاها میتواند باعث کاهش انرژی مصرفی جامعه گردد. همچنین به راحتی انبارهای بزرگی از آب ، مواد غذایی – سرد خانه – گرمخانه و غیره میتواند در آن محیط اجرا گردد.
کارخانجات مختلف ، حتی اگر مساحت های بزرگ داشته باشند ، میتوانند با تونلهایی ، هوای تازه و نور را در هر نقطه ای که بخواهند داشته باشند.
تعداد زیادی از این غارها در کشور موجود است و میتوان محل های مناسب باری شهرها و روستاهای زیادی را در این رشته کوه با هزینه کم حفاری نمود.
عدم ایجاد مشکل برای محیط زیست و حل مسئله اقتصادی سکنه این فضاها میتواند باعث شود این گونه فضاهای اسکان توسعه یابد .
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر