یعنی تعداد معدودی کابل از هر مرکز به گره بعدی و گره های مجاور ، اطلاعات از هر گره میتواند به گره دیگر برود.
مزایای این کار این است که اولا میزان کمتری سیم در مجموع برای هر هواپیما کشیده خواهد شد . در ثانی چنانچه بخشی از هواپیما دچار مشکل شد ، مسیرهای دیگر میتواند بار انتقال اطلاعات را بعهده بگیرد و مشکلی برای انتقال فرمانها به اجزاء هواپیما و دریافت اطلاعات از سنسورها و انتقال اطلاعات آن به کابین خلبان یا هر جای دیگر پیش نخواهد آمد . از سوی دیگر میتوان در موارد اضطراری از بدنه یا اسکلت طراحی شده برای همین کار در هواپیما به عنوان انتقال دهنده سیگنال استفاده نمود.
این مزایا بخصوص برای سفینه های فضایی بسیار مفید است .
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر