مشکل بیکاری در کشور وجود دارد . اندازه آنرا سازمان آمار کشور بیان کرده است . گر چه بعضی ممکن است به این آمار انتقاد داشته باشند ، اما بزرگی مشکل برای همه مشهود است . از طرف دیگر دولت بدلیل کاهش قیمت نفت و شاید مشکلات دیگر دچار کسری بودجه شده و به نظر نمیرسد در آینده نزدیک مشکل " بی پولی " دولت حل شود .
در گذشته هر زمان مشکل بیکاری خود را نشان میداد ، دولت دست در جیب میکرد و قدری "سر کیسه " را شل مینمود . و مشکل بیکاری کمی بهتر میشد .
اما امروز با روشهای گذشته نمیتواند مسکن بیکاری را به جامعه تزریق کند . بنابراین همگی ( دولتیان ) دست روی دست گذاشته و به بیکاری به عنوان یک مشکل لاینحل نگاه میکنند .
اما آیا واقعا نمیشود کاری کرد ؟
آیا نمیتوان در جهت واگذاری حل مشکل اشتغال به مردم اتکا نمود ؟ برای این کار باید به مردم اجازه داد فعالیت اقتصادی انجام دهند . فعلا این اجازه ها داده نمیشود . بیان شده " وزارت کشاورزی " " داوطلبانه " 600 مجوز لازمه را غیر ضروری تشخیص داده و آنرا حذف نموده است !
جدای از این که آیا آنها اجازه داشتند چنین کنند یا نه ، این سوال مطرح است که " آیا سایر دستگاه ها نمیتوانند از این اقدامات داوطلبانه انجام دهند " ؟
با رفع موانع حرکت اقتصاد در کانال مردمی به جریان خواهد افتاد .
مشکل عدم نقدینگی بانکها نیز با شفاف سازی سرمایه در دسترس بانکها قابل حل است . چه فایده دارد سرمایه بانکها اعداد نجومی باشد ولی امکان استفاده از آن موجود نباشد . از نظر حسابداری این بانکها این سرمایه غیر دسترس را میتوانند به یک شعبه مجازی یا یک بانک مستقل واگذار نمایند . نام این بانک مجازی میتواند مثلا " بانک دارائی غیر قابل دسترس سپه " یا غیره باشد .
قدم مهم هر فعالیت اقتصادی شفاف سازی است و تفکر و تدبیر . اگر این تدبیر وجود نداشته باشد اینطور به نظر میرسد که یا " تفکر و تدبیر وجود ندارد " ویا " هدف چیز دیگری است "
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر