حدود هفتصد سال پیش شیخ بهائی از فاضلاب شهر اصفهان برای گرم کردن آب " حمام شیخ بهائی استفاده کرده بودند . یعنی این تکنولوژی سالها است که در این سرزمین بومی شده و مورد استفاده بوده است .
در سیستم بیوگاز ، حجم مشخصی از فاضلاب را در محیطی بدون هوا نگاه میدارند . میکروارگانیزمهای غیر هوازی باعث خروج گاز متان و دی اکسید کربن از فاضلاب شده و در نهایت فاضلاب با فروپاشی شیمیایی تصفیه شده و با جدا کردن قطعات جامد از آن آب خروجی قابل کشاورزی و بدون هر گونه آلودگی خواهد بود .
اینکار از طریق هوا دادن فاضلاب نیز قابل اجرا است .
با توجه به این که برای انتقال فاضلاب نیاز است در زیر شهر لوله کشی انجام گیرد و همه این مسیرها ، همواره پر نیستند ، میتوان با تمهیداتی از شبکه لوله های زیر سطح شهر به عنوان مخزن بیوگاز فاضلاب شهری استفاده کرد . به این ترتیب ضمن تصویه فاضلاب در طی مسیر از بالای شهر به سمت پائین ، گاز متان نیز بدست می آید که میتوان از آن برای استفاده در شهر استفاده نمود .
در نظر بگیرید در یک طول مشخص از لوله ای که در مسیر عبور جریان فاضلاب است ، در ورودی و خروجی دو مخزن کوچک در نظر بگیریم به محض ورود فاضلاب در بخش ورودی ، به همان میزان از بخش خروجی فاضلاب تصفیه شده خارج میشود . در میان مسیر گاز بخش کوچکی برای جمع شدن گاز متان در نظر گرفته میشود . یک شناور میزان گاز جمع شده را کنترل میکند تا با زیاد شدن گاز ، دریچه گاز باز شده و گاز تولیدی به شبکه مصرف تخلیه گردد . اگر این شناور خراب نیز شود ، گاز متان از دریچه های ورودی یا خروجی خارج خواهد شد و مشکلی برای سیستم پیش نخواهد آمد . یعنی مکانیزم ، بدون خرابی نیز به کار خود ادامه خواهد داد . کاهش هزینه و انرژی تصویه فاضلاب یکی از مزایای این روش است .
با گاز تولیدی ، ضمن کاهش آلودگی محیط زیست تا حدود زیادی تاسیسات تصفیه فاضلاب در انتهای مسیر نیز حذف خواهد شد .
این سیستم برای همه مکانهای خشک و مرطوب کارائی دارد . اما با توجه مشکل فضا برای تصفیه خانه در شهرهای ساحلی ، این روش ، مشکل فاضلاب شهرهای ساحلی را حل میکند .
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر