تفاوت رنگ سارها در ایران و مالزی و پیشبینی رنگ آنها در آینده

در ایران و مالزی یک نوعی ساروجود دارد که درس جالبی از فرآیند تکامل را به ما میدهد .

رنگ سارهای ایران ، خاکستری است . به طوری که وقتی روی زمین مینشینند کمتر امکان دیده شدن دارند . اما سارهای مالزی کاملا آبی ( کمرنگ و پر رنگ ) با رنگهای جالبی هستند . چرا ؟

طبیعی است که در این دو محل به دلیل موقعیت مکانی و ویژگیهای اقلیمی ، رنگ پرنده کم کم به سمتی که امروز ششاهد آن هستیم حرکت کرده است .

در مناطق کویری و گرمسیر ، پرنده نباید دیده میشد . پس تفاوتهای کوچکی که باعث دیده شدن پرنده شده ، باعث شده که آن پرندگان زودتر شکار شده و پرندگانی که استتار بهتری داشتند باقی بمانند . بنابراین در طول زمان ، اولویت استتار در این سرزمین رنگ پرندگان را تعیین نموده است .

اما در مناطق جنگلی خطر شکار شدن به واسطه دیده شدن در اولویت دوم بوده و اولویت اول شامل انتخاب جفت بوده است .

به این ترتیب پرنده ای که زودتر دیده میشد و توجه جفت را به خود جلب میکرده ، امکان تکثیر پیدا مینموده است . این آیتم باعث شده که کم کم رنگ پرندگان در جهت بهتر دیده شدن در محیط جنگلی تغییر نماید . اولویت دوم نیز از میان همه رنگهای ممکن ، باعث گردیده رنگ آسمان ( آبی ) انتخاب رنگی مطلوب باشد . یعنی از پائین که به بالا نگاه میشده ، رنگ پرنده با آسمان اشتباه گرفته میشده است . نظر به این که مهمترین شکارچی این پرنده در جنگل بارانی مارها بودند و آنها از پائین به بالا نگاه میکردند ، رنگ پرنده شبیه آسمان بوده و تشخیص آن برای مارها ممکن نبوده ( یا دشوار مینموده است ) به این ترتیب این پرندگان فرصت رشد و تکثیر بیشتری ( نسبت به سایر رنگها ) پیدا میکردند . و این رنگ قالب پرندگان آن ناحیه شده است .

نکته مهم این است که از این مسیر تغییر رنگی میتوان رنگ سالهای آینده این پرندگان ( و سایر موجودات تکامل یابنده ) را تخمین زد و پیش بینی نمود که در نسلهای آینده این پرندگان چگونه خواهند بود .