۱۳۹۴-۱۲-۲۰

مدیریت اقتصادی سازمان انحصاری خدماتی ( فرودگاه ها)


مدیریت فرودگاه ، امری اقتصادی است . تعیین میزان درآمد و کاهش هزینه از طرفی و ارائه خدمات بهینه از سوی دیگر وظیفه مدیران یک واحد اقتصادی است . اما آیا در " فرودگاه های کشور " این امر مد نظر است ؟ مسلما خیر .
متاسفانه فرودگاه ها و بنادر و بسیاری از مراکز انحصاری خدماتی ( مثل پایانه ها ی بار و مسافر ) بصورت اقتصادی مدیریت نمیشوند .
یکی از را های کم کردن هزینه ها ، کاهش نیروی انسانی است . استفاده از تکنولوژی ( مثلا برای تمیز کردن محوطه ها و غیره ) از دیگر پارامترهای مدیریت است . یکی از موارد مهم اداره کردن یک واحد اقتصادی " پاسخ گو " بودن مدیریت است . مدیریت باید برنامه ها و میزان پیشرفت آنرا برای " ذی نفعان " پروژه مشخص نمایند بخصوص " اعضای هیئت مدیره " که در مورد موسسات خدماتی انحصاری عمومی " کل جامعه " است .
در واقع مردم یک شهر " سهامدار " فرودگاه  - پایانه ها – بنادر و سایر اماکن همومی هستند . طبیعی است که شهرداریها میتوانند به عنوان نماینده مردم سوال کننده از این اماکن باشند .
اما با فاصله گرفتن صاحب اصلی " دارائیها " از خود " دارائی " مدیریت و حساسیت روی " دارائیها " کم میشود . برای مدیریت بهتر این اماکن باید این فاصله ها را کاهش داد . یکی از روشهای کاهش این فاصله ، تقسیم سهام این موسسات در بین مردم شهرها میباشد .

این سهام ها میتواند توسط مردم خرید و فروش گردد . به این وسیله تمام این موسسات بصورت یک موسسه پاسخگو نمایش خواهند یافت . طبیعی است برای این که مدیریت این واحدها انحصاری نگردد ، باید ترفندهائی اندیشیده شود ، مثلا تخصیص حداکثر سهام ممکن برای هر فرد یا تعیین بخشی از اعضای هیئت مدیره توسط " شورای شهر " و از این قبیل موارد .

هیچ نظری موجود نیست: