در محدودیت رشد افراد ( مغز تا سنی رشد میکند و حکم آن شخص)

حد نهائی رشد مغزی انسانها متفاوت است . اکثرا در افراد نرمال تصور میشود که همه مردم از این حیث یکسان هستند . گر چه در جامعه و در مقام انسانیت همه افراد جامعه یکسان هستند ، اما شاهد هستیم که با بالا رفتن سن افراد بصورت یکسان رشد مغزی و توسعه ادراک اتفاق نمی افتد .

چند نکته در این میان وجود دارد . توجه به آنها که رشد مغزی ایشان آنها را افراد بالغ نمی کند . ( سن و ظاهر آنها بالغ است ، اما توان انجام معامله ندارند و قضات از لحاظ قانونی نمیتوانند شهادت ایشان را قبول کنند ) این افراد باید مورد حمایت قرار گیرند تا ضمن برآورده شدن حوایج آنها ، مورد سوء استفاده دیگران قرار نگیرند .

در خصوص سپردن کارها به افراد نیز توجه به سن تجربی ایشان مهم است . بعضیها ممکن است به سن " شصت " رسیده باشند ، اما سن ذهنی ایشان در دهه " سی " مانده باشد . این افراد بالغ و عاقل و به ظاهر معمولی هستند و چه بسا موفقیت های زیادی نیز در زندگی کسب کردده باشند ، اما پختگی افراد " ضصت " ساله را ندارند.

با کمی دقت در اطرافمان افراد زیادی را میتوان یافت که " سن عقلی " ایشان با " سن شناسنامه ای " تفاوت آشکاری داشته باشد .