زمانی که کشور بسیار بزرگ شود ، ارتش آن نیز
بسیار بزرگ و قدرتمند خواهد شد . گر چه یک کشور بزرگ لازم است که ارتش بزرگی داشته
باشد ، اما همیشه احتمال اشتباه و برخورد احساسی فرماندهان ارشد وجود دارد . یکی
از راه حلهای کنترل یک ارتش بزرگ تقسیم آن به چند قسمت مشخص است . همانطور که در
زمان ساسانیان ارتش ایران به پنج بخش تقسیم وبه محض درگیری، بخش مرکزی به کمک بخش
جنگی میرفت ، امروز نیز میتوان از این سیستم استفاده نمود .
در زمان ساسانیان ، جابجائی ارتش زمان بر بود .
لذا وقتی ارتش به سمت جنگی میرفت ، بقیه مرزها بی دفاع باقی میماند . امروز نیز
سرعت عکس العمل بسیار مهم است . همچنین در حالات بهرانی چنانچه ضربه های مهمی در
ابتدا بهیکی ار ارتشها وارد آید ، بخش مهمی از ارتش توان عکس العمل خواهد داشت .
نظر به این که سیستم ارتش ایران همواره دفاعی
بوده است ، لازم است سیستم تدافعی مناسبی بر اساس خطرهای بالقوه در مرزها شکل
بگیرد .
شاید ارتش آینده ایران شامل بخشهای زیر باشد
نیروی هوائی
( شامل نیروی هوائی بخشهای زمینی – نیروی هوائی بخشهای دریائی – امور
تدافعی فضائی )
نیروی دریائی ( شامل نیروی روی سطحی – نیروی زیر
سطحی و نیروی هوائی دریائی )
نیروی زمینی ( شامل یگانهای رزمی و مهندسی رزمی –
نیروی هوائی و یگانهای آبی و غیره )
نیروی واکنش سریع ( شامل یگانهای آفند و "کمک
و امداد " برای عملیات دفاعی و در مقابل بلایای طبیعی )
نیروی بسیج ( شامل یگانهای آموزش دیده مردمی )
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر