در تاریخ شرح حال ایشان بعد از این که ناملایمات شخصی و خانوادگی ( رسیدن به پدر و برادران ) و ناملایمات کشوری ( قحطی هفت ساله مصر ) رفع گردید درج نشده است .
ظاهرا به خوبی و خوشی زندگی کردند تا جان به جان آفرین تقدیم نمودند . اما از پیغمبر خدا این امر بعید است . ایشان در تمام طول عمر باید نسبت به تبلیغ دین خدا همت میگماشتند .
همچنین در تمام دنیای متمدن آن زمان شامل سرزمین مصر و ولایتهای اطراف مبلغینی ارسال نموده و آنها را به دین خداوند یکتا دعوت نموده اند ( مطابق شریعت ابراهیم خلیل الله )
در واقع همه کار شدن ایشان در بزرگترین کشور جهان آن روز فرصتی بوده که دین " ابراهیم ع " را به همگان برستانند .
در زمان " ابراهیم ع " رسم بوده که کودکان را برای خدا قربانی مینمودند . از آثار باستانی بدست آمده در منطقه لبنان مشاهده میشود که این زمان تقریبا برابر است با اولین فعالیتهای مردم " فنقیه " در واقع اولین تمدن در حوضه مدیترانه . هم آنان نبودند که به همه جای مدیترانه ( و سواحل اقیانوس اطلس ) با کشتیهای آن روزگار سفر میکردند و با تجارت سرزمین خود را غنی نمودند .
رشد دین ابراهیم ع ادامه داشت تا این که فرعونهای مصر بر آنها فشار آوردند و سختی بر ایشان مقرر نمودند . وقتی موسی ع ایشان را نجات داد و به سمت سرزمین موعود هدایت فرمود ، آنها 12 سبت بودند . در واقع 12 طایفه محسوب میشدند .
اگر در زمان " یوسف ع " همه مردم مصر به خداوند یکتا دعوت شده باشند و در نهایت همه یکتا پرستان 12 طایفه ( مطابق فرزندان یعقوب ع ) شده باشند ، نشان از آن دارد که 12 فرزند " یعقوب ع " هر یک در منطقه ای نسبت به دعوت خداوند یکتا اقدام مینمودند و کسانی که پیرو خداوند میشدند به آن پسران شناخته میشدند . ( و این امری طبیعی است در آن زمان )
این که فرعون های بعدی بر ایشان خشم گرفته اند ، نشان میدهد که ایشان خطای بزرگی مرتکب شده و فرعونها از دربار آنها را اخراج و کارهای سنگین بر دوش آنها گذاشته اند . خطای ایشان چه بوده ، نمیدانیم ، اما این امر از لحاظ الهی برای آنها نوعی عذاب و برای گروهی امتحان بوده است . ( مطابق آیات قرآن ) نقل است که شدت این فشار به حدی بوده که به ایشان بارهای سنگین وصل میکردند و به ایشان امر میکردند که با این بارهای متصل به بدن ، کارهای شاق انجام دهند . این کارها را ادامه دادند تا به جائی رسید که تمام فرزندان مذکر ایشان را به قتل رسانده تا فقط از ایشان زنان باقی بمانند . طبیعی است که این زنان نیز در محیط آنجا ازدواج میکردند . همچنین وقتی موسی ع آنها را نجات داد مردان زیادی با ایشان بوده اند . این یعنی زنان آنها با مردان مصری ازدواج کرده و شوهران آنها نیز جزو برده ها محسوب میشدند . در واقع آنها با برده ها ازدواج کرده بودند . این بود که موسی ع جمیع اسیران را نجات داد و آنها مطابق تقسیم بندی قدیمی 12 طایفه بودند و این امر ادامه یافت .
پس یهودیان زمان موسی ع همه فرزندان یعقوب ع نبودند و شامل بردگان و افراد مصری نیز میشده که به دین حق گرویده بودند .
در خصوص مدفن یوسف ع نیز آنچه به دست ما رسیده این است که ایشان را وسط نیل دفن کردند و ظاهرا بعدها موسی ع تابوت ایشان را درآورده و با خود به فلسطین بردند .
همچنین از فعالیتها و زحمات یوسف ع اینطور استنباط میشود که محدوده ماموریت ایشان سرزمین مصر بوده است . و در واقع خداوند برای راهنمائی مردم مصر اتفاقات زندگی یوسف ع را مقرر فرمودند ( گر چه هر کس در این داستان بر اساس فطرت خود عمل نموده و ثواب و عقاب مربوطه را بدست آورده – اما هر چه هست از مرکز کار کن عالم هستی صادر میشود )
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر