دو مرحله فهم و درک داریم . تا زمانی که مردم ما
به هر دو مرحله فهم برسند ، لازم است ممیزی نشریات ( روزنامه ها و کتابها و ... )
صورت پذیرد .
مرحله اول رعایت عرف جامعه در نوشتنها است .
معمولا مردم در گفتار روزمره نیز یک عرفی را نگه میدارند و هر آنچه به دهانشان
رسید نمیگویند . بنابراین میتوان امیدوار بود در نوشتن نیز ، نویسنده ها ملاحظات
جامعه را مد نظر قرار دهند .
خوشبختانه امروزه مردم ما این مرحله را گذرانده
اند . اما مرحله دوم مواردی است که عده ای برای بازی دادن عوام جامعه چیزی را
منتشر میکنند . در این حالت ، آن گفتار مانند بهمن یک حرکتهای بزرگی را در جامعه
ایجاد میکند . معمولا افرادی که در اقلیت هستند و منافع ایشان برآورده نگردیده است
، به هزینه کرد جامعه سعی در برهم مزدن نظم دارند . اگر تشخیص عوام جامعه به مرحله
ای برسد که با هر تلنگری موجی از ناآرامی ایجاد نکنند ، در آن صورت میتوان این
افراد را نیز آزادد گذاشت که هر چه میخواهند بنگارند .
تا آن زمان باید برای حفاظت جامعه نوشتار در
جامعه ممیزی گردد .
گر چه گام دوم بعد از رسانهه های جمعی ، یعنی
شبکه های اجتماعی دیگر امکان ممیزی را از ممیزان گرفته است . اما حفظ ثبات و امنیت
جامعه لازم است . خود شبکه های اجتماعی ثابت کرده میتواند با به چالش کشیدن عوام
جامعه ، سطح تحمل ایشان را بالا ببرد . بنابراین میتوان پیش بینی کرد که به زودی
جامعه از هر دو مرحله تحمل گذشته و در مقابل نوشتار ناصواب توان پذیرش فشارها را
داشته باشد .
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر